Ja mam zamiar wrócić, ale dopiero czeka mnie to na koniec sierpnia... Więc nie myślałam jeszcze o takich rzeczach i na razie śpię w nocy.

Wróciłam pierwszego lutego, strasznie to przeżywałam przed i nadal przeżywam, ale już nie tak. Zobaczyłam, że córci nie dzieje się krzywda, jest zadowolona i jeszcze na tyle mała, że nie do końca zdaje sobie sprawę z tego rozstania. Zostaje w prywatnym żłobku, w małej grupie (8 dzieci), którymi opiekują się 2 lub 3 panie w zależności od tego, czy są wszystkie dzieci, czy któregoś brakuje. Wiadomo, że codziennie mi ciężko się z nią rozstać i z pracy wybiegam zaraz jak tylko zegar wybije godzinę, dzwonię też czy wszystko w porządku. Ale widzę, że Zuzia jest najedzona, ma kontakt z innymi dziećmi, jest noszona przez panie i zabawiana. Najgorzej ze spaniem, bo od urodzenia przeszkadzały jej nawet niewielkie hałasy, ale mam nadzieję, że i do tego przywyknie. Dziś np. pospała sobie aż dwie godzinki. Ciężko jest i serce boli, ale z drugiej strony finanse nie pozwalają zapomnieć o konieczności pracy, nie bez znaczenia jest też fakt, że w moim zawodzie wypadnięcie z obiegu na 3 lata to prawie zawodowe samobójstwo. Ale są też i pozytywy, wraca się do ludzi a czas z dzieckiem wykorzystuje na maksa.

Ja wróciłam od stycznia. Mały został z babcią więc wiem, że opiekę ma doskonałą. Radzę sobie bardzo dobrze choć też na początku się bałam. Podejdź do tego pozytywnie, pomyśl o dobrych stronach swojego powrotu do pracy, a nie tylko o tych złych. Dziecku na pewno nie będzie działa się krzywda, Ty pobędziesz między ludźmi, zarobisz trochę kasy. Wydaje mi się, że nie ma potrzeby przygotowywania dziecka na rozstanie bo jest na tyle małe, że jeszcze tego tak nie przeżywa. Niech ta opiekunka przyjdzie kilka razy, jak jeszcze będziesz na urlopie żeby dziecko się z nią oswoiło i to chyba tyle. Nie martw się, będzie dobrze!

Ja wracam 18 lutego więc zostało mi 1,5 tygodnia, zadaję sobie dokładnie te same pytania i pewnie moje dziecko zniesie rozstanie tysiąc razy lepiej niż ja :( Moja zostaje z teściową, to dopiero będzie wyzwanie...

Ja mam wrócić w maju i wciąż myślę co zrobić...Zostać z Małym do końca roku w domku czy wócić do pracy i rzecz jasna chodzi o kwestie finansową... ehhh

Ja wracam 2 września, Igę ,,oddaje,, do Klubu Maluszka na Naszym osiedlu. Raczej nie boję się o to kto bedzie się nią zajmował, bo dziewczyny z Kklubu są sprawdzone przez wiele osob - bardziej obawiam się czy będę umiała przyzwyczaić się do samej pracy, za ok 2 tyg będę robiła projekty w domu więc mam nadzieję, że to ułatwi mi powrót do roboty.

ja nie wracam , nie wyobrażam zostawić z kimś małego na cały dzień .

Ja wrocilam do pracy po macierzynskim córcia z niania i powiem szczerze lekko nie jest.Powtarzam sobie,ze nie ja jedyna corcia lepiej to zniosla niz ja-na poczatku byla obrazona jak wracalam,teraz jest juz ok.