mysle że nie masz potrzeby się martwić co innego gdyby wogóle nic nie mówił,na wszystko przyjdzie czas a rówieśnikami nie masz się co sugerować:)

nie wiem jakich metod próbowałaś, więc przytoczę Ci ogólnie:
- do dziecka trzeba dużo mówić, monotonnie powtarzać, upewniać się, że dziecko wpierw zrozumie znaczenie wyrazu, a potem uczyć go wymowy (gdzie jest kot? czy to jest kot? jak wygląda kot? itp)
- nie wolno spieszczać, przekęcać i zmieniać często nazw (jak samochód jest brum-brum, nie pytajmy o samochód, auto, samochodzik itp. niech tak zostanie początkowo jedno określenie; początkowo kilka określeń na jeden przedmiot to czasem zbyt wiele dla 2-latka)
- książeczki, bajki, puzzle, zabawki - to wszystko jest okazja, by nazywać przedmioty, pokazywać je i prosić dziecko o wskazanie ich.
- nazywaj każda czynność i opowiadaj dziecku co robisz, co będziesz robić (podczas kąpieli, gotowania, spaceru)
- mówiąc patrz na dziecko tak, by widziało twoje usta
- ćwiczcie aparat mowy (bawcie się w powtarzanie min, dmuchanie papierków, pokazywanie języka)
- pamiętaj, że papki sprawiają, że dziecko nie żuje i nie ćwiczy języka i mięśni twarzy niezbędnych do mówienia, podawaj warzywa gotowane jako przekąski lub dodatek do obiadu, nie dziel mięsa zbyt drobno, rzucie go bardzo rozwija język

tak ogólnie to by było tyle. problem z mówieniem może być spowodowany wieloma czynnikami - dziecko może jest nieśmiałe, ma problemy ze słuchem lub niewłaściwie ukształtowany aparat mowy. jeżeli bardzo się niepokoisz zawsze możesz zapytać lekarza.

Dzieki dziewczyny maly jest bardzo aktywny nawet czasem za bardzo:) wszystko rozumie i wie co sie do niego mowi jest bardzo madry ale wiecie jak kazda mama chce by jego dziecko bylo naj:) jeszcze raz dzieki.. a co do metodo wszystko jest wyprobowane i robione codziennie regolarnie..Co do puzzli mamy juz niezla kolekcje az boje sie co bedzie pozniej;)i sobie niezle radzi..