Ja zaczęłam od zakupu nocnika hehe rzecz jasna, przed roczkiem. Pokazałam dziecku, że się na nim siada i robi siusiu, więc mój syn zaczął na niego siadać ale w ubraniu mówiąc siiiii. Udawał że robi siku. Nie chciał abym ściągała mu pieluszkę. Nocnik stał w pokoju, obok zabawek, chciałam żeby się z nim oswajał. Przypominałam co jakiś czas o jego istnieniu, ale nie zmuszałam do niczego. Z czasem wpadłam na pomysł żeby sadzać go przed kąpielą, gdy już jest rozebrany. Gdy puszczałam wodę do wanienki on wtedy robił siusiu. Nagradzałam go brawami. I tak codziennie wieczorem, nie chciał robić w dzień. Dziś ma niespełna 2lata i od jakiś 2miesięcy woła sam, że chce siusiu, i sam bije sobie brawo.
Co do kupki też woła, ale nie chce robić na nocnik(w sumie raz mu się zdarzyło...) tylko wali w pieluchę. Ale chociaż wiem kiedy robi, bo mnie uprzedza. Także kwestia czasu kiedy zacznie robić kupkę na nocnik.
Uważam, że każde dziecko ma swój czas na to oby pożegnać pieluchy i zacząć z nocnikiem, nic na siłę. I broń Boże żadnego przekupstwa typu "dam Ci ciasteczko jak zrobisz siusiu na nocnik!"
Aaaaa zapomniałam dodać, że u nas na razie majteczki odpadają, gdy je ma często mu się zapomina i popuszcza siusiu. Kupuję jednak pieluchy majtkowe. I sprawdzają się rewelacyjnie.

My to jeszcze mamy przed sobą, ale wiem tyle, że najlepiej jest zacząć trening czystości wiosną-latem, żeby dziecko było lżej ubrane. Z pieluchy dobrze jest ponoć zrezygnować z dnia na dzień! Jeśli narobi w gacie przebierasz, pielucha tylko na noc. Ja zaczynam w maju. Synek będzie miał 1,5 roku :)

Czytałam ostatnio, że dziecko samo daje znać kiedy jest gotowe załatwiać się na nocnik. I coś w tym jest bo mój synek od niedawna zaczął dobijać się do W.C. kiedy tam jestem. Jest bardzo zainteresowany więc robię siusiu przy nim (może to drastyczne hehe). On słucha odgłosu siusiania, potem pokazuję mu że spuszczam wodę i myję ręce a później pokazuję mu nocnik który stoi w łazience, zdejmuję mu pieluchę i sadzam go tam mówiąc żeby zrobił siusiu. Już dwa razy się udało i był mega zainteresowany tym co zrobił i niesamowicie dumny. Dlatego uważam, że bardoz ważne jest wychwycić ten moment kiedy dziecko samo chce albo zachęcić je pokazując mu na swoim przykładzie o co w tym chodzi. Najchętniej bym usiadła na nocnik hehe ale nie zmieszczę wielkiego dupska więc pozostaje kibelek.

aaa i jeszcze sobie przypomniałam że w tej książce było napisane, że jak dziecko wyczuje jakąś konspirację wokół nocnika i jakiś podstęp to zrazi się na samym początku i dlatego trzeba zrobić z tego po prostu dobrą zabawę w naśladowanie bo dzieci uwielbiają naśladować dorosłych.