Ja mam coś podobnego z tym ze nie cały czas, to jest nerwica natręctw czyli normalna choroba. U mnie nasiliło się jak byłam w ciąży i krotko po urodzeniu, a także po tabletkach zawierających hormony. Z tego wnioskuje ze hormony robia zamieszanie w mojej glowie. Ale tez rozne wydarzenia, czasem jak sie cos zlego stanie np. w łodzi jak ten ojczym zamordowal dziewczynke niedawno to potrafie myslec o tym non stop, wyobrażam sobie...a potem mi przechodzi. wlaciwie powinnam z tym isc do lekarza ale wiem ze przepisali by mi psychotropy jakieś a ja nie chce niczego brać. Na szczescie nie mam lęków o wlasne dziecko bardziej stresuja mnie wiadomości, rózne wydarzenia, wojny itp. Ostatnio juz myslalam zeby przestac czytać wiadomosci( TV nie posiadam)horrorów, filmow wojennych i innych schizujacych filmów nie ogladam, przejmuje się wszystkim :(

Tak samo boje się latać i jeździć samochodem, a jek mój B. jedzie np. z małym do teściów 2,5 godziny samochodem to przez caly czas sie boję że będą mieć wypadek.

To chyba normalne obawy. Ja za każdym razem jak gdzieś daleko jedziemy boję się o wypadek. U mnie to wynika z obawy o dzieci. Nie myślałam o tym jak o chorobie.

Tez mam tak kiedyś pytałam się już dziewczyn o to. Non stop się zamartwiam o zdrowie naszego synka ;(naczytam się strasznych wiadomości i siedzi mi to w głowie jak nie choroby to właśnie jakieś głupie wizualizacje.Pamietam jak będąc w pracy czytałam ze mały chłopczyk zawinął sobie sznurek od żaluzji i się udusił zaraz dzwoniłam do domu i kazałam partnerowi te sznurki zabiezpieczyć. Tez kiedyś byłam beztroska a od pojawienia się synka na świecie martwię się cały czas .

jeśli ci to nie przeszkadza i uważasz ze normalne tzn. ze t nie jest to samo co my opisujemy. Kazdy ma takie myśli ale tutaj chodzi o natręctwa, jesli te same mysli, kompletnie nierealne, straszne ciagle wracają i wszystko sobie wyobrażasz.

Tak jak Agawita napisała jest to NERWICA, nie daj sobie wmówić, że to normalne, bo się zamęczysz. Idź to psychologa, bądź psychiatry, to nic takiego. Uwierz mi, że nie tylko Ty męczysz się w tej sytuacji, ale również cała twoja rodzina to odczuwa, wiem, bo mój mąż choruje i lekarz naprawdę mu pomógł, i tak długo czekał, a rodzina była na skraju wytrzymania.. powodzenia

Dzieki dziewczyny za zrozumienie;* czesto mam tez mysli ze ktos mi sie wlamuje do domu a ja tylko mysle co mam wtedy z dzieckiem zrobic. To moze z tego biora sie moje bole w klatce.. rodzina chyba tego nie odczuwa jeszcze bo nikomu nie mowilam. Ja chyba bym nawet chciala leki jesli takie sa bo klade sie do lozka i na sile musze myslec o czym kolwiek bo takie mysli same nawracaja.. tylko wiadomo nie jest tak codziennie

Tak samo mam ,boję się o jutro...tyle zła...