Po jakims czasie samo ci przejdzie,nie maz sie czym martwic.Najwazniejsze jest teraz dla ciebie zeby byc bliko corci,i korzytac z pogdy.Ciesz sie spacerami i kazda minka robiona przez corcie,a sama zauwazysz ze twoje uczucia sie zmienia i zaczniesz znowu zyc pelnia zycia:) a woja corcia bedzie dodawala ci otuchy:)

bardzo dobrze wytłumaczyłaś o co chodzi i w 100 % wiem co masz na myśli. Ja też przez pewien czas, właśnie tak się czułam. To jak nabardziej normalne :) Nowa sytuacja życiowa, obowiązki i zakończenie beztroskiego życia ( jak narazie ) może przytłaczać. Spokojnie to minie. Wiem bo mi już minęło. Fakt, że czuję obowiązek rodzicielski ale z czasem przyzwyczaiłam się do nowej życiowej roli. Teraz każdy dzień to radość. Są spacery, chodzenie po sklepach. Nauczyłam się już swojego dziecka i wiem kiedy co mi wolno :) To tak z humorkiem :)Pozdrawiam i głowa do góry. Aaaaa i gratuluję córci :)

Dokladnie :) jak juz sie "nauczysz" swojego dziecka, to bedzie Ci duzo lepiej :)