jak sie stalo to czasu nie cofnie i niech się cieszy, ale rzeczywiscie to nie bedzie za lekkie...np. nie bedzie mogla w ciazy dzwigac sowjego narodzonego juz dziecka...no i organizm...powinien sie zregenrowac

oczywiście ja jej nic nie zarzucam ani nie chce się wymądrzać :) ale po prostu jak dla mnie to za wczesnie bo faktem jest to ze własnie dźwigać nie bedzie mogła swojego synka i ciezko jej bedzie:) ale szczerze jej gratuluje:)

Moja przyjaciółka ma dzieci prawie z jednego roku :)Dała radę :)

Po prostu będzie musiała dać radę. Nie ona jedyna, bo takich mam jest mnóstwo. Za to dzieciaki będą miały super razem dorastać. Najgorzej na początku, bo w ciąży będzie jej ciężko dźwigać i się schylać, ale później to już z górki, jak się to mówi "na jednych pieluchach" odchowa. Nie ma co za bardzo nad tematem deliberować.

Podziwiam, ja bym się załamała. Ciało też potrzebuje czasu. Pewnie po 2 ciąży będzie miała większy problem by zrzucić kg, bo wszystko się skumuluje. Dla kręgosłupa to też obciążenie. Ja urodziłam 3 miesiące temu a kręgosłup boli mnie do dzisiaj.

Jeśli jest w szczęśliwym związku to nie jest źle . Gorzej jakby miała zostać z dwójka maluchów sama .

Nic nie sądzę - nie obrabiaj dupy koleżance - ot co :)

Mam Kumpele co chłopców rodziła na początku stycznia, a dziewczynki w połowie grudnia tego samego roku. Czwórka dzieciaczków w jednym roczniku. Chwilami była masakra, ale po pół roku od urodzenia dziewczynek była bardziej zorganizowana niż ja z jednym:P

w drugiej i kolejnej ci ązy kobiety często nagle zdaja sobie sprawe że mozna dzwigac w ciąży ( czytaj starsze dziecko ) i wcale niczym to nie grozi ...
to jeszcze nic , mąż matki chrzestnej mojego syna jest z trojaczków :) tak jakby :) on urodził się w styczniu a jego siostry blizniaczki w grudniu tego samego roku :)