Uwielbiam tą chwilę, kiedy zbliża się wieczór i czekam na nią z utęsknieniem - szykowanie dzieci do snu. To najgorsza a zarazem najlepsza chwila, na początku panuje taki chaos, że czasami zastanawiam się czemu jeszcze nie zwariowałam:) ale kiedy dzieciaki są już wyszykowane, nakarmione i śpią w swoich łóżkach to opada całe napięcie. W domu panuje błoga cisza, czasami nawet telewizor jest wyłączony:)

 Te wieczory są trudne zwłaszcza kiedy mój mąż pracuje popołudniu lub ma nadgodziny, bo wszystko muszę robić sama tak jak dzisiaj:(((  Ma też swoje dobre strony, bo jak moje potworzątka już śpią to mam czas tylko i wyłącznie dla siebie - mąż wraca za mniej więcej godzinkę.

  Więc się rozkoszuję:D