Nie karzemy każdego złego zachowania. Często wystarczy rozmowa, przytulenie małej.
Czasami kiedy wiem, że nie skończy się na rozmowie i zaczyna już coraz gorzej szaleć i dokuczać wtedy jest ostrzeżenie , nie pomaga, nie ogląda bajki.
Za bycie grzecznym nie ma nagród jako takich tylko chwalenie, przytulenie. Nagrody są np za wizytę u lekarza, której się strasznie bała itp.
Nie bijemy, nie wrzeszczymy, ale coś muszę mieć w zanadrzu, żeby wiedziała że nie wystarczy zrobić maslane oczy i mama zapomni, zwłaszcza jak np wczesniej zrobiła hiper awanturę "bo tak".

Nie karamy syna bo to nic nie dawało. Jeszcze bardziej był niegrzeczny. Robił na złość. Tłumaczymy najlepiej ze spokojem ale i stanowczo. Na razie działa :)

Wszystko zależy od dziecka . U mnie w domu jest rożnie . Marcelinie tylko tłumacze , ale ona ogólnie nie jest problemowa . Z Kuba juz jest trudniej i jakbym mu nie ograniczyła / odebrała komputera czy telefonu , nie zabroniła wyjsć do kolegów co jakis czas to absolutnie nie dałabym sobie z nim rady . Tłumaczenie w ogole nic nie daje

u nas jest stosowany bezwzględnie, a w zasadzie był, ponieważ Kuba od dawna nie sprawia problemów, ponieważ woli być chwalony niż karany. U nas to miało delikatną formę, nagrody to były pieczątki lub wybór czegoś ważnego dla dziecka natomiast karą kilka minut samotności w pokoju lub brak dobranocki. Sprawdziło się świetnie, po za tym dużo miłości, rozmów o dobrym zachowaniu zrobiło swoje, po za tym trzymamy się zasad Harveya Karpa z książki "Najszczęśliwsze dziecko w okolicy" cała rodzina jest szczęśliwa a dziecko mam przecudowne :-D