Sama decyduję się na cc na życzenie, i wiem co to znaczy. Co prawda mam powody medyczne ale i bez nich też chciałam tą opcję. Moja mama się już z tym pogodziła ale " zabroniła" mówić rodzinie. Teściowie dowiedzą się post factum bo będą chcieli mnie w szpitalu odwiedzić i napewno się zorientują, że jest to prywatna klinika specjalizująca się w cc na żądanie, ale o powiedzeniu im wcześniej nie ma mowy.

Muszę Cię zmartwić. Wąskie biodra i miednica nie są niestety powodem do cesarki... Choć czasem tak bywa.

"Z jednej strony chciałabym urodzić naturalnie, bo to lepsze dla dziecka, dla jego więzi z matką"- to chyba jakiś wymysł, rodziłam przez cc i nie uważam, żeby moja więź z córką była gorsza

Bo w Polsce dalej pokutuje obraz Matki Polki co jak nie bedzie rodzić w ogromnych bolach przez 24 h (bez żadnego znieczulenia oczywiscie)a potem przez trzy lata karmic piersią ( nawet jak jej sutki prawie odpadaja ) to nie jest się kobietą , matką i gowno sie wie o macierzyństwie ;)

Nie wiem jak to jest przy pierwszym porodzie albo jak kobieta rodzila naturalnie. Ja mialam wybor przy drugim porodzie, bo pierwszy zakonczyl sie cc. Wydaje mi sie, ze prawo wyboru powinno byc zawsze. A jeśli jest kobieta, ktora mimo wszystko nie moze rodzic inaczej jak przez cc, bo Np ma dużą wadę wzroku albo zly uklad bioder czy inna chorobe to co, ma nie miec dzieci w ogóle czy ma dostać miano zlej matki? To tak samo mozna powiedzieć o adopcji. Zla matka, bo zaadoptowala, a nie urodzila naturalnie?

ps nastepnym razem tez sie decyduje na CC , na zyczenie , za duzo komplikacji miałam po tym cudownym porodzie naturalnym ...
nie twierdze ze to jest złe , bo wiekszośc kobiet dobrze to przechodzi bez wiekszych lub zadnych powiklań , ale niektore niestety nie albo inne sie poprostu boja i powinien byc wybor . W końcu cięzarna to nie krowa i nie powinno sie tak kobiet traktować ...

Mam dokładnie takie samo zdanie. Nie wszyscy są tak bardzo odporni na ból czy strach.

A ja napiszę tak:
I cc i sn boli, i po cc i po sn można mieć powikłania, i po cc i po sn można mieć pokarm od razu jak i można mieć z tym problem, i po cc i po sn czujesz się matką lub możesz dostać deprechy, i po cc i po sn kładą maluszka na twojej piersi, itd... jedynie można zważyć na to, że przy sn ból trwa i jest znaczący przed narodzinami, ale w miarę szybko kobieta wraca do siebie, a po cc jeśli nie zaczęła wcześniej rodzić gdzie została podjeta decyzja o cesarce, tylko cc na życzenie lub wskazanie to ból trwa bardzo długo po samym porodzie, znacznie dłużej jak po sn.
Wszystko oczywiście jest zależne od indywidualnych predyspozycji danej kobiety.

Ja swój pierwszy poród miałam wywoływany, ból nieznośny, zdecydowano o cc z braku mojej predyspozycji do sn. Po cc doszła do siebie, tak żeby zrobić brzuszki dopiero 8 miesięcy od porodu. Teraz też czeka mnie cc, ale już jest wskazana. I wcale mi się nie podoba ani wizja cc, ani jakbym miała rodzić naturalnie ;P

U mnie w klinice 2200 kosztuje cesarka, ja rodziłam naturalnie i płaciłam 1700 zł. Popieram słowa rosliny.

Zupełnie czym innym jest nie móc rodzic naturalnie ze względu na problemy zdrowotne typu wada wzroku i inne problemy, np. z dzieckiem - to oczywiste, że wtedy powinno się wykonac cc, to logiczne. I też w przypadkach takich, że przy pierwszym porodzie coś nie daj Boże przebiegało bardzo źle, z dzieckiem było coś nie tak itp, to po dokładnej analizie kobiety też powinny móc decydowac o sposobie rodzenia drugiego dziecka..
Ale czym innym jest nie chciec po prostu rodzic naturlanie, tym bardziej w pierwszej ciąży, kiedy się jeszcze na ten temat niewiele wie, nie ma się doświadczenia, a tylko się boi i stwierdza - ja nie chcę przez to przechodzic, bo się nasłuchałam tego i owego i nie zamierzam cierpiec, lepiej niech ktoś zrobi to za mnie.. Ale halo, chciało się byc w ciąży i miec dziecko, to się powinno po prostu chciec je urodzic, z resztą nie ma się już wyboru. Strach jest strachem, ale często przesadzonym. Bo po pierwsze kazdy poród jest inny, po drugie zdecydowana większosc matek, ktore rodziły sn są pozytywnie zaskoczonymi, nie tyle przebiegeiem porodu, bo ten nie ukrywając jest bardzo ciężki zazwyczaj, ale uczuciem, które towarzyszy tuż po, kiedy to zapomina się automatycznie o bólu i jest po prostu wspaniale. I to na prawdę buduje więź między kobietą, a dzieckiem oraz sprawia, że kobieta staje się silniejszą.
Nie można zapominac, że cc, to jest poważna operacja, a nie mały zabieg i po nim długo dochodzi się do siebie. Powinien on byc stosowny w przypadkach uzasadnionych lub koniecznych, a nie u każdej chętnej.. Ja osobiście bym się bardzo bala takiej opercji ;)