Trzeba to przecierpieć bo rady na to nie ma. Po tygodniu sie przyzwyczai, miejsce już nie będzie obce...tez niedawno przechodzilam przez to samo. Na początku było tragicznie, a teraz sama chętnie już wchodzi do swojej salki i od razu jest papa i idzie sie bawic. Tylko z poczatku tak jest, pozniej bedzie ok zobaczysz.

Myśle,ze złotej rady na to niestety nie ma. Moj syn był/jest typowym mami synkiem, przygotowana byłam na istną katastrofe, a płakał tylko raz przez 5 minut i od tamtej pory pokochał przedszkole, natomiast córka mojej znajomej, dziecko otwarte na wszystko i wszystkich, potrafiła byc z kimkolwiek i gdziekolwiek, ale jak przyszło co do czego, to wygladało to jak u was. Znajoma postanowiła iść tą drogą nie ugiętości i posyłała ja mimo tego,ze obie plakały, taki koszmar trwał 2mce :O ! Kazde dziecko jest inne, więz miedzy matka a dzieckiem tez jest rózna. Ja bym sie na ten sposób "odciecia pępowiny" nie zdecydowała, bo przede wszystkim miałabym czas na stopniowanie adaptacji (nie wracałam do pracy miałam 100% czasu i mozliwosci dla dziecka), a dwa znam swojego syna i wiem jak działa na niego koszmarnie stres i presja. Natomiast jesli twoje dziecie dotychczas było towarzyskie itp. sadze, ze mozesz próbować, mimo tego,ze domyslam sie, ze nie jest ci łatwo. Powodzenia!