Ale nie lubię bo mamy strome schody.

jasnę, nasza piwnia ma 700 m2 i tam jest masa pomieszczeń,  po drodze do pieca idzie się prze pomieszczenia rodem z blair witch project... tak jakoś mi się kojarzy jedna ściana z tą przy której  koleś przy niej klęczał pod konieć filmu masakra na samą myśl o niej mam ciary...

w bloku nie mieliśmy światła w iwnicy więc lekko się cykałam, bo mieliśmy piwnice ostatnią i bałam się ze szczur mnie zaatakuje... JA mam jakieś schizy ;D

piwnica wygląda jak piętro jest kuchnia, łazienka, pokój, kotłownia korytarz nie ma myszy szczórów ect w kotłowni 2 stoliki krzesła fotele nasze miejsce do melanżowania

i chodzę tam kilka razy dziennie zapalić rzecz jasna

... ale może dlatego, że do niej nie schodzę (jesli jest taka potrzeba to małż zasuwa) Kiedyś namiętnie w takiej przebywałam, schacki za młodego były ;) W innym rejonie miasta to było.... pełno w niej szczurów, ale ja lubię zwierzęta, wiec luz...Jeżyłam sie bardziej na myśl o jakimś starym dziadzie grasującym po piwnicy...

Od dziecka uwielbiam piwnice :)

nie bo nie ma tam żadnych niemile widzianych zwierzątek, jest jasna i też w niej wózek trzymam...kiedfyś sie bałam piwnicy u mojej babci bo taka ciemna była i tyle zakrętów że bałam sie że sie zgubie.

Kiedyś się nie bałam, ale od jakiegoś czasu bezdomni i różni inni menele niewiadomo skąd lubią tam siedzieć i od tego czasu nie chodzę tam w ogóle sama... Cholerstwa się nawet wytępić nie da stamtąd :/