Moze wyjasnie o co mi chodzi. Ja pochodze z rodziny gdzie o byle co na dziecko krzyczano i dawano lanie. Juz jako dziecko wiedzialam, ze tak nie powinno byc i postanowilam wychowywac swoje dzieci inaczej.
Co do lania to nigdy nie dopuscilam sie takich czynow, ale z krzykiem bywalo roznie. Odkad Pola zaczela byc w wieku wkurzajacym bywalo roznie, czasem krzyczalam strasznie. W pewnym momencie wzielam sie za siebie imzaczelam cwiczyc silna wole. Rezultaty zauwazalam bardzo szybko. Czytalam duzo na temat jak to robic zeby nie krzyczec. W tym momencie nie pamietam kiedy ostatnio podnioslam glos na corke. Jestem z tego dumna, bo widze ze bez krzyku bardziej mnie slucha i obie jestesmy szczesliwsze.

Czy ty tez pracujesz nas soba? Czy moze z natury jestes niekrzyczaca mama i nie potrzebujesz sie tego uczyc? A moze nigdy nie probowalas nie krzyczec?