W cale bym się lepiej nie czuła ze świadomością że matkę denerwuję że się wprowadziłam nie wiem czy było by lepiej. Moja matka sama nas urodziła bardzo młodo mnie i moja drugą siostrę też nie zajmowała się nami dobrze cieszę się że babcia była ojciec wiadomo pil i też olał. Gdyby nie babcia to byśmy wiecznie głodne chodziły do tego miała wiecznie jakiś fagasów jeden z nich nas molestował więc teraz wiem że jest egoistką jak jej napisałam o tym ośrodku to tylko powiedziała że tam jest patologia nie zaproponowała np żebym na jakiś czas do niej się przeniosła żebym ochłoneła. Więc w cale nie było mi by o niej dobrze. Zresztą ledwo co zaszłam w ciąże to jej pierwsze słowa to że muszę się wyprowadzić nie że pomogę ci czy coś w tym stylu.

W sumie "patologia" jest wszędzie. Możesz zamieszkać w apartamencie, a obok (czysto teoretycznie) może zamieszkać rodzina z zapędami.
Wydaje mi się, że w takim ośrodku nie ma miejsca na patologię. Z tego co pamiętam to są dyżury sprzątania, jak i zakazy- nakazy. Odwiedziny ojca dziecka/ znajomych możliwe owszem, ale w wyznaczonych godzinach.
Mieszkanka też musi na noc wracać, bo zwyczajnie każą zwolnić miejsce innej potrzebującej mamie...

Dobrze wiedzieć.

A Czemu Ty sie musisz wyprowadzac???Najwazniejsze jest zeby dziecko mialo spelnione warunki nawet jesli to jego mieszkanie to raczej zalezy mu zeby jego dziecko nie mieszkalo w zadnym osrodku moze rozstancie sie na pare tyg nie gadajcie ze soba ani nic moze wtedy zrozumie jakie szczescie traci trzymaj sie z dzieciatkiem cieplutko:)

NO to Ci naprawde wspolczuje.
Bo moi rodzice we wszystkim mi pomogli, choc mialam 21 lat jak urodzilam Wike, studiowalam a oni opiekowali sie nami.Teraz im to wynagradzam.
Nie wiem co powinnas zrobic.Przemysl wszystko dobrze.

Tak, ja np. Ogólnie to nie będę się tu wywewnętrzniać, ale też czasem mam już wrażenie,że się nienawidzimy. Choć co do dzidzi to ojcem jest wspaniałym,szkoda,że zapomniałam w tym wszystkim o mnie...

nie mogłam wczesniej odpowiedziec...no0 u nas z reguly to klotnie o to ze za duzo wydaje kasy na alkohol i takie tam,ale w zasadzie to ja sie kloce bo on sie mlo odzywa :D tak czy inaczej rób tak zebys ty byla szczesliwa...jak bedziesz szczesliwa to i dziecko bedzie :) zycze ci powodzenia :)mam nadzieje ze ci sie wszystko pouklada.pozdrawiam

Ja mam tak samo jeśli chodzi o alkohol widzę że mamy ten sam problem.

no u mnie klotnie byly, sa ale wczoraj przesadzil i dzisiaj go zostawilam, caly dzien myslal ze zartuje, ale kiedy wyjezdzal do DE i chcial mi dac buzi na pozegnanie i przytulic a ja sie odwrocilam to zrozumial ze to na serio... nie gadalismy bo musial juz jechac ale pisal SMSy ze prosi o kolejna szanse i ze bedzie poprawa... no ciekawa jestem jak to bedzie, ale powiedzialam od razu - kolejnych szans nie ma.

u nas jeśli się kłóciliśmy to o rodzinę R., od zawsze się wtrącali. Jego mama nie mogła znieść, że jej cyt. 'odebrałam syna', obmawiała mnie, nastawiała przeciwko R. tak że jak wracał do domu to się zaczynało dogadywanie, a później kłótnia-jego mama mimo prostoty jest straszną manipulantką długa historia...teraz jest dobrze, bo jego rodziny nie ma w naszym życiu, ale i tak się boję, że kiedyś to wszystko wróci, a wtedy nie wytrzymam....W końcu to zawsze jego rodzina, dokonał wyboru, ale ja nie mam prawa zabraniać mu kontaktu z nimi.


Nie wiem co będzie lepsze dla Ciebie, może faktycznie spróbuj na jakiś czas pójść do ośrodka/ A Twoi dziadkowie, może u nich znalazłabyś schronienie?