Mam i według mnie to zupełnie normalna sprawa.

z powodu dziecka - NIE, bo jak czlowiek chce, to potrafi wszystko sobie zorganizowac. z powodu ciazy - tak, wtedy czulam sie zle, bo wiele rzeczy musialam sobie odmawiac

podobnie jak mangoo. zreszta trochę priorytety mi sie pozmieniały ;)

nigdy mi to jakoś specjalnie nie przeszkadzało

tak mam, mialam...ale zaraz mi przechodzi  i mam wyrzuty ze wogole o tym mysle ;postatnio mniej mam takich mysli. Ale naprawde jedno m isie  marzy by faceci sprobowali chociaz raz w zyciu jak to jest:) albo zeby razem znami troszke poposcili...

Wzadnym wypadku nie zaluje ze jestem w ciazy:)ale ciesze sie ze to juz koncowka bo chcialabym juz przytulic tego malego bobaska:*

Dodam tylko ze to bardziej chwilowa frustracja, ze nie moge wielu rzeczy, niz zal z powodu ciazy.

Zainspirowałam troszkę? :P Żałuję, ale tysiąc razy bardziej, niż żałuję, kocham moją córkę i koniec końców jej uśmiech zawsze wynagradza mi wszystko. ;) Myślę, że nie ma nic złego w takim żałowaniu. Posiadanie dziecka nie czyni ze mnie przecież ascetki. :)

Nie, ponieważ kiedy np. chciałabym coś zrobić a nie mogę bo jest Filipek wtedy myślę sobie , że mały kiedyś podrosnie a ja w tedy  będę mogła to zrobić ;))

dlatego niczego nie żałuję :))

ja mialam takie mysli bardziej jak byl mniejszy, teraz juz nie;)

zdarza sie i tez uwazam ze to normalne. i jak agawita pisze mysle ze takich mysli bedzie mniej jak Tomi podrosnie.