Czy to co opisałam może miec wpływ na psychikę mojego dziecka i czy po tym może bac się juz w ogole spać??

Wczoraj pisałam o tym jakie problemy ma mój syn zbudzeniem sie, nie z samym usypianiem. Jedna dziewczyna poleciła mi ksiażkę więc wczoraj ją przeczytałam i postanowilam wprowadzic małe korekty.

Usypianie mojego syna po krótce wyglada tak: kolacja, kąpiel, czytanie ksiażek, mleko, usypianie"dobranoc" i buzi(ja siedzę obok, nie leże i mam przyciemniane światło). Tak było od zawsze jak tylko syn się urodził. W swoim pokoju, na swoim łożeczku potem łozku. Wydaje mi się że prawidłowo.Nie rozmawiam z synem, nie dotykam go po porstu siedze i czekam aż usnie.

W ksiażce napsiali że dziecko powinno usypiać bez "czekajacego" rodzica przy zgaszonym świetle żeby w razie pobudki w nocy nie szukało rodzica i nie potrzebował go do nastepnego zasniecie..Wcześniej wytłumaczyłam synkowi na czym bedzie teraz polegało jego spanie i że musi uczyc się usypiania samemu przy zgaszonym świetle. Jak wiecie mój syn ma 3 lata. Więc postanowiłam tak zrobić. Kolacja, kąpiel, ksiażki, mleko, "dobranoc, do jutra" gaszenie światła i wyjscie z pokoju. Syn wpadł w taka histerię jakiej przez 3 lata nie mieliśmy. Po 20 min maż mówi "idz do niego bo on jest roztrzesiony". Wiec poszłam, wziełam go na ręce. Powiedziałam mu że nic sie nie dzieje, że mama lezy u siebie w pokoiku i że teraz musi nauczyc się usypiać sam. Przytuliłam go, położyłam powiedziałm dobranoc, zapytał się czy usiade obok, więc usiadłam w drugim końcu pokoju i zgasiłam światło. Syn usnął dosłownie po 30 sek nie potrzebował światła.

Ja cała noc i dzisiaj mam wyrzuty sumienia że tak go na noc wystraszyłam. Wg mnie moj sposob usypiania był/jest prawidłowy. Wiec nie wiem teraz czy moze odbic się to na jego psychice i np może bac się usypiac juz w ogole?? Martwię się i jest mi przykro bo tu nikt mnie nie rozumie że ja chciałam dobrze. Dzisiaj chce zrobic tak samo ale zostać w drugim końcu pokoju, ale światło zgasić, mam nadzieje że robię dobrze, nie chce go stresować bo samo usypianie nie jest dla nas jakims problemem, problemem jest budzenie się w nocy.

Aha, dodam że syn obudził się raz o 12 w nocy na jakies 30 sek i o 5.30(taka granica kiedy kiedys wołał mleko, ale dzis go nie wołał), więc conajmniej 2 razy mniej niż zwykle, ale poszłam do niego powiedziałam że musi jeszcze troszke pospać, podałam misia, przyryłam i dosłownie po minucie już spał. Wstał o 7 czy za 10. Był bardzo szczesliwy i uradowany, przyleciał i mówi "ja spałem sam całą noc"(czasami wołał mnie do położenia się lub mleko). Myslicie że to już jakiś sukces i teraz bedzie tylko lepiej? Czy może zle robie i powinnam dac mu przejsc taka histerię do czasu aż bedzie usypiał sam bez mojego czekania? Czy maja metoda jest poprawna?? Chodzi o odbicie jej potem w nocy/ przeożenie na jego sen..

Troszke sie rozpisałam i dzieki jak któras przeczyta.Po porstu to jest chyba jedyny problem jaki mamy z wychowywaniem syna, tak poza tym spanie wszystko jest super..