U mnie pozostało bez zmian. Zawsze było dobrze. A pojawienie się na świecie naszego syna tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że mam super faceta :)

właściwie to jeszcze przed się zepsuł, znaczy rozpadł :)

obydwoje jestesmy ze tak powiem osrani na punkcie naszych dzieci :) ale to ze je mamy nie zapominamy o sobie ,kochamy sie nadal strasznie mocno (jestesmy juz ze soba 15 lat)  i wogole jest tak fajnie ze wole juz nie chwalic by sie cos nie spieprzylo...

wcześniej nie było źle, ale mogę stwierdzić że jest trochu lepiej bo bardziej angażujemy się w związek i myślimy bardziej przyszłościowo :)

tzn. jest dobrze, ale ja jestem jakaś taka bardziej oschła i zmęczona zyciem.. :D a to się wszystkim udziela. Poza tym w głowie mi tylko dziecko i dziecko :D Ale mąż nie narzeka. Ogólnie nie jest źle ;) Tylko wiadomo, ze kiedys bylismy tylko we dwoje całymi dniami prawie - było inaczej ;)

Jest inaczej, bo mniej czsu tylko we dwoje, ale u Nas to tak, że częśc rzeczy na lepsze i jakieś tam pewnie na gorsze gdyby się zastanowic.