Tez mam ostatnio sporo takich dni... Zdarzało mi się nawet płakać z braku sił - psychicznych. Mam dwóch synów, pierwszy 2 lata 4 miesiące - jako niemowlę był złotym dzieckiem. Płakał tylko gdy był głodny lub spiacy. Mogłam przy nim robić dosłownie wszystko. No dziecko marzenie. Do dziś nie jest jakoś bardzo wymagający potrafi się sam zabawić nawet kilka godzin. Drugi syn ma 5,5 miesiąca od początku jest bardzo wymagający, duuuzo płacze, marudzi przy zasypianiu, przy jedzeniu, na spacerze, nawet podczas zabawy - jest radosny, uśmiecha się po czym nagle totalna zmiana i płacz nie wiadomo o co... W tej chwili już i tak jest lepiej niż np 2 miesiące temu. Jednak wciąż bywają mega ciężkie dni. Szczególnie że jest ich dwóch. Jako że mam już starszego syna, wiem że po roku jest Coraz łatwiej, dziecko staje się samodzielne, chodzi, na jakiś tam sposób komunikuje czego chce, lepiej śpi itd. Twoja córcia ma już 8,5 miesiąca jeszcze chwila i będzie łatwiej, uwierz mi :) powodzenia :)

Myślę że na zachowanie córci może nakładać się skok rozwojowy. Dzieci są marudne, ogólnie zmieniają się w zachowaniu. A taki okres może trwac nawet 5 tygodni.

Po pierwsze- nie ma dzieci bezproblemowych :) Na pewno każda z tych koleżanek miała też takie chwile słabości, a jak nie to dopiero je to czeka. Więc się nie przejmuj znajomymi, każdy chce uchodzić za dobrą matkę w towarzystwie ;) A po drugie i najważniejsze- później będzie lepiej :D Ja mam córkę 8 msc i drugą 2 lata, z dwulatką świetnie już sobie dajemy radę, z młodszą czasem nie idzie wytrzymać, trzymam się tylko tej myśli że z tego wyrośnie, że będzie niedługo więcej rozumiała, że przestanie być tak wymagająca, bo tak będzie na pewno, mam porównanie :) Trzymaj się i nie załamuj, każda matka tak ma ;*

Poczejaj jak będzie miała 10- 12 lat. Teraz to nie "problemy" ...

Moja córka była identyczna jak Twoje dziecko.jak to przeczytałam to jakbym o sobie czytała.mialam milion ciężkich dni,sama czasem nie wiem jak dałam radę.dzic 2,5 roku i jest zupełnie inna.ma trochę z buntu dwulatka ale jest kochana.

Miałam kryzys w tym samym momencie , młody nie jadł itd . ryczal o wszystko , i nie przejmuj się tym że nie je taki etap , mój potrafi tydz jeść bardzo słabo a na kolejny je wszystko co dostanie . U nas sprawdziło się dawanie jedzenia do rączki i sam jadł , dzięki temu ładnie się nauczył to się nazywa metoda BLW poczytaj . I nie jesteś zła mamą dlaczego tak sądzisz? ? Dlatego że dziecko słabo je ?? Dzieci mają takie akcje przechodzą te wszystkie bunty idzie dostać szalu przeczytaj sobie mój ostani blog ...

Mnie czasem sie wydaje ze moj syn ma przwrabane ze ma taka matke jak ja...jestem mega nerwowa wybuchowa.. odkad jestem w ciazy dziala to z podwojna sila. On ma 2lata i 3 miesiace prawie i jest bardzo zywiolowy energiczny ciekawski czasem zlosliwy .. czesto musze pondosic glos bo mnie nie slucha. I mam wtedy dola ze krzycze na niego przeviez to dziwecko.zreszta wszystko dookola mnie wkurza lacznie z ta pogoda...

Mówią że te dzieci co za niemowlaka dadza popalic to potem jest dobrze, więc może to Cie pociesz :) u nas problemy za spaniem zdarzaja się do teraz a syn ma 3 lata i 4 miesiace. Znów pojawiły sie problemy z nocnym sikaniem. Ja też jestem ciagle niewyspana, ale do tego juz chyba przywykłam. Ogolnie u nas troszke "gorszy" czas zaczał sie dopiero tak po 2,5 roku, ale nie wychowawcze a bardziej typu że syn ciagle wisiałby na głowie i "pobawisz sie ze mną?" w ogole nie chce się bawić sam, ja mu wymyslam i zachecam a on woli siedziec na kanapie niz cos sam chwile porobić. Dla mnie ta zmiana tez była ciezka bo do tych 2,5 roku syn wychowywał sie praktycznie bezproblemowo a potem to już swoje zachowania jakies dostał.Moze u was tez zabki ida dlatego nie chce jesć?? Do roku musisz przetrzymać a potem powinno byc lepiej..

Mój wrecz odwrotnie, zawsze był spokojny i taki "ułozony" dlatego dla mnie każda zmiana w jego zachowaniu jest bardzo widoczna, sama sie ucze jak dac mu się wyszumiec i pobawić jak dziecku przystało. Nawet odkryłam że fajnie dac mu bez kontroli pomalowac farbami czy poskakac po kanapach czy pobiegac bez "uważaj" :) całe życie się uczymy a i tak umierami głupi, więc głowa do góry bedzie dobrze ;)