Przede wszytskim to rodzice powinni akceptowac że maja takie dziecko. Jesli nie będą mieć prawa wyboru, jesli dziecko będzie niechciane to jakie to jest życie dla tego dziecka? Co innego jeśli dziecko np. z zespołem Downa przychodzi na świat w rodzinie, która taki wybor miala i sie na nie zdecydowali- wtedy to dziecko będzie szczesliwsze i będzie miec jakas znośna egzystencje na tym padole łez.
Tak więc też jestem za wyborem, a jak najbardziej akceptuję ludzi upośledzonych, tylko że nie zawsze są warunki w otoczeniu żeby mogli godnie żyć.

Nie tylko toleruję a nawet kocham , swoją chorą córke i zgadzam się z Twoją ciocią i z tym co Nala napisała , nawet nie wiesz , z czym się wiąże wychowywanie chorego dziecka :( a najbardziej się boję co będzie po mojej śmierci , albo jak zachoruje i córką wyląduje w zakładzie zamknietym :(

Chore dziecko jest jak wyrok dla matki ( kobiety , która też jest tylko człowiekiem ) , jeśli takie dziecko żyje długo , dłużej od matki krąża ci po głowie myśli co sie z nim stanie jak umrzesz ,co się stanie jak nie będe mieć już siły fizycznej i psychicznej aby się zajmować niepełnosprawnym dzieckiem . Jesli kobieta odda takie dziecko do zakładu opiekunczego będzie musiała , życ z opinia najgorszej suki , co oddała własne dziecko , ale nikt z opiniujących nie pomoże w opiece nad taka osobą . Czasami zazdroszczę tym którzy mają śmiertelnie chore dzieci ( i nie że bym chciała żeby moje dziecko umarło ) , im się współczuje , że ich dzieci odeszły , oni mają to za sobą i mogą życ dalej w miarę normalnym życiem , a rodzice dorosłych niepełnosprawnych , nie . Wiesz ile razy słyszałam niemiłe komentarze o chorobie syna ? Dużo osob które ma chore dzieci się izoluje z czasem od społeczeństwa , a i społeczeństwo nie chce oglądać chorych intelektualnie . Jeśli jeszcze mają jakąś pomoc w rodzinie , zeby chociaż na jakiś czas zostawić dziecko i pójśc samemu na zakupy to daja jakoś radę . Ale ja np boję się , że mi braknie siły , fizycznej do opieki nad dzieckiem , że odbije się to na moim zdrowiu , choć w sumie już się odbiło bo mam problem z kręgosłupem , od noszenia . Kobiety ze zdrowymi dziećmi mają problemy z depresją a pomyśl sobie co jak masz chore nieuleczalnie dziecko .Żyjesz ze świadomościa wyroku do końca życia .

A wiesz dlaczego ona za tym jest? Bo wie co to znaczy żyć z chorym dzieckiem, z wiecznym strachem co z nim się stanie jak zabraknie rodziców. I dlatego ja jestem za tym, żeby każdy decydował za siebie, każdy ma swój rozum i swoje sumienie.