Przez pierwsze 3 miesiące nawet kiedy ja byłam w domu nikomu nie pozwoliłam się zająć małym bo się bałam (przy wypisie ważyl 1.950kg) z resztą i tak każdy się bał :) Oczywiście nikt go nie brał oprócz mnie i tatusia. On zajmował się już w szpitalu przewijaniem i karmieniem, kiedy to mały wązył zaledwie 1.5 kg i świetnie zdawał egzamin. Ale jeśli chodzi o dziadków to mały zostal pierwszy raz jak mial 4 miesiące a ja musialam jechać do szkoły na egzaminy. Teraz ma rok i prawie codziennie zostaje z babcią na ok godzinkę, bo ja ucze się wieczorowo a mój D. wraca do domu godzine po moim wyjściu. Jeśli chodzi o rozerwanie się to zaledwie kilka razy. Raz jak szliśmy na studniówkę, raz na dyskotekę i kilka razy do kina.

jeszcze się nie "odważyłam" dac małej komus. Nigdzie jej nie zostawiałam - zwłaszcza ze wzgledu na to, że karmie piersią i po prostu jestesmy nierozłączne :D A ddruga kwestia jest taka, że bym się bała. Za brdzo się o nia boję, aż do przesady i nie była bym w stanie z kimkolwiek jej zostawic i pójśc się "zabawic" - na pewno dobrze bym się i tak nie bawiła.. Może kiedys ja komus podrzuce, za 2 lata heh, bo tęskni mi się za odrobiną rozrywki..

zostawiam pod opieką swojej mamy. nie pamiętam ile miał, jak zostawiłam go pierwszy raz...może koło miesiąca, dwóch...