Przez pierwsze lata tak zwana miłość nie pozwala nam patrzeć na osobę obok w całym świetle. Widzimy tylko to co chcemy widzieć. Zainspirowani książkami myślimy, że to szczyt marzeń, dom, dziecko i happy end. Po kilku latach zaczynamy widzieć wady partnera, to, że życie to tak na prawdę nie je bajka bo bajką było dopóki rodzice za nas martwili się rachunkami, wydatkami i tym co do gara włożyć. A tu nagle trzeba samemu stać się swoim własnym rodzicem a do tego być rodzicem swoich dzieci. Dobrze, jak ludzie są zaradni, mądrzy, dojrzali. Gdy tak nie jest, razem z miłością kończy się bajka...

nie wiem,zawsze o tym mysle kiedy czytam blogi innych uzytkowniczek,przykre to takie:(

heh,dobre pytanie szalona ... kiedys,dawno temu jak bylam jeszcze z moim teraz juz bylym mezem,zastanawialam sie nad tym samym i sie dziwilam jak to sie dzieje,dlaczego! przestali sie ludzie kochac od tak? ...bylam mloda,zaczynalam zycie... razem z naszym wtedy zwiazkiem doroslam,dojrzalam,zrozumialam,zobaczylam na wlasne oczy jak to jest ... w moim przypadku bylo to zdecydowanie za szybko(mlody wieknie bylam dojrzala psychicznie) i z nie ta osoba co trzeba,myslalam ze zlapalam ksiecia za nogi :-D i zakochana bylam i slepa ... i przyszly problemy,powoli zaczynalo sie psuc,pozniej coraz gorzej,milosc ktora myslalam ze byla ulotnila sie ... alkohol,praca,klotnie i wreszcie przyszla nienawisc wrecz... itp itd ... dla mnie koniec tamtego bylo poczatkiem wolnosci i nadzieji na nowe zycie,takie o ktorym naprawde marzylam,w spokoju i prawdziwej dojrzalej milosci,w szancunku ... kiedys walczylam dla dziecka dla rodziny ... co bylo i tak bez sensu,dla zasady ... wiem ze bede walczyc teraz,w przyszlosci, jesli bedzie trzeba,bo mam to czego pragnelam i nie puszcze :-D ... o boszzzz ale nasmutalam :-D ;-P