Jeden na 12 rodziców przyznaje, że któreś ze swoich dzieci kocha bardziej niż pozostałe. Aż 62 procent matek i ojców wyznaje też, że nie poświęca swoim latoroślom jednakowej uwagi.
123RF

Faworyzowanie jednego z dzieci to coś, co podejrzewano od dawna, ale nie było na to żadnych dowodów. Jednak przeprowadzone niedawno anonimowe badania potwierdziły tę tezę. Co 12 rodzic przyznał się, że jedno z dzieci kocha bardziej niż pozostałe, a ponad połowa oceniła, że niektórym poświęca więcej uwagi i czasu niż innym. 8 procent rodziców wyznało, że w wychowanie jednego z dzieci wkłada więcej zaangażowania, bo to ich ulubiony syn lub córka. Ponad jedna czwarta tych, którzy przyznali się do faworyzowania potomka, zadeklarowała, że jest to starsze z dzieci, bo z nim mogą robić więcej rzeczy.

Powodem poświęcania większej uwagi jednemu z rodzeństwa jest też odczuwanie silnej więzi z tym właśnie dzieckiem. Tę przyczynę zadeklarowało 42 proc. rodziców. Z kolei 13 proc. matek i ojców stwierdziło, że ich większe zaangażowanie przy jednym dziecku wymusza jego nieznośne zachowanie. Wśród przyznających się do nierównego traktowania dzieci, 45 procent uważa, że dzieci mają różne potrzeby.

Badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii objęło 1237 rodziców posiadających przynajmniej dwoje dzieci w wieku od 3 lat wzwyż. Uczestniczący w ankiecie odpowiadali także na pytania dotyczące tego, jak oni sami byli traktowani w dzieciństwie. Blisko połowa ankietowanych stwierdziła, że mieli odczucie, jakby ich rodzice kochali jedno z dzieci bardziej niż pozostałe.

- Większość rodziców zdaje sobie sprawę, że nie można każdego traktować jednakowo z bardzo prostej przyczyny: ponieważ każde dziecko jest inne – komentuje Mark Pearson z brytyjskiej sieci MyVoucherCodes.co.uk, na zlecenie której wykonano badania. – Brzmi to trochę niedorzecznie, że można mieć „ulubione dziecko”, myślę więc, że rodzicom chodzi raczej o nierówne dzielenie czasu i uwagi między rodzeństwem z wyraźną korzyścią dla jednego z potomków.

W 2009 roku przeprowadzono inne badanie - objęło ono 14 tys. rodzin w okręgu Bristol i miało pokazać, czy posiadanie rodzeństwa ma istotny wpływ na osobowość, umiejętności itp. Okazało się m.in, że młodsze z rodzeństwa otrzymywało od swoich rodziców wyraźnie mniej uwagi i troski niż ich starsi bracia i siostry. Najstarsi w rodzeństwie mieli wyższy poziom inteligencji oraz postrzegani byli jako lepsi, ponieważ w pierwszym okresie dzieciństwa poświęcano im więcej czasu i niepodzielonej uwagi niż młodszym dzieciom.

Psychologowie uważają, że fakt iż faworyzowanymi dziećmi są zazwyczaj te najstarsze, potwierdza teorię Darwina. Rodzice, ponieważ poświęcają im najwięcej czasu, stawiają na nie, wierząc, że ta inwestycja pozwoli im w przyszłości przetrwać.

Z kolei Jeffrey Kluger, amerykański pisarz naukowy, objaśnia, że faworyzowanie jednego z dzieci jest zakodowane w naszej psychice.
W swojej książce „Skutki posiadania rodzeństwa” pisze:
„Jestem przekonany, że 95 proc. rodziców posiadających więcej niż jedno dziecko ma swojego ulubieńca. Pozostałych 5 proc. rodziców kłamie…”