narzeczona mojego brata jest jedynaczką i ma ogromny żal do rodziców, mam też dwie koleżanki i kolegę i w ich przypadku podobnie

Nie znam nikogo z jakims wielkim żalem, ale znałam wiele osbó majacych rodzeństwo i najczęsciej te osoby chciały byc jedynakami. Myśle że nie ma na to reguły. Ja mam 2 rodzeństwa a w dorosłym życiu jakbym ich nie miała, za dzieciaka tez nie pamiętam abyśmy byli jakos zrzyci. Każdy maswój charakter a jedno drugiemu w drogę nie wchodzi.. Wszystko pewnie zalezy od kilku czynników wg mnie i tak zle i tak niedobrze..

Moja siostra się urodzila jak mialam 12 lat więc bylam długo jedynaczka i nie mialam żalu jak jeszcze nie miałam rodzeństwa.

Znalam dwie i jedna bardzo żałowała, ale to już w dorosłym życiu , tak bardzo że sama się postarała o pięcioro dzieci :) bo zawsze powtarzała , że nie chciała żeby były same jak ona ( rodzice jej szybko zmarli ) , 

Moja siostra cioteczna jest jedynaczka. Jako dziecko byla " szczesliwa" bo wszystko bylo dla niej. A teraz kiedy ma ponad 20 lat zaluje ze nie ma brata badz siostry. Jej mama moja ciocia chciala miec wiecej dzieci ale poronila i lekarze nie dawali szans

Mam żal ale nie do rodziców. Brat zmarł jak był mały a mama nie mogła mieć więcej dzieci. Dlatego ja sie za wszelką cenę uparłam, zeby mieć więcej niż jedno dziecko