Myślałam, że moja pierwsza ciąża była ciężka. Nic bardziej mylnego, druga okazała się był koszmarem w porównaniu do pierwszej. Zagrożona od samego początku, 20 tygodni brania luteiny, dolegliwości które w pierwszej ciąży występowały po 29 tygodniu w drugiej zaczęły się jeszcze w pierwszym trymestrze. Ból spojenia, kręgosłupa, brzucha, regularne skurcze w 21 tygodniu i miękka szyjka od 25... Ogólnie druga ciąża jest dla mnie trudniejsza i cieszę się, że niebawem urodzę. Brzuch mi już opadł, czop śluzowy powoli odchodzi także bliżej mi niż dalej. Jednak jeżeli chodzi o samopoczucie to ogólna tragedia :)
Mam nadzieję, że poród nie będzie gorszy od pierwszego...

W pierwszej ciąży mogłam góry przenosić, czułam się rewelacyjnie,zero mdłości zaś druga to okropność, mdłości, niedoczynność tarczycy, cukrzyca ciążowa a do 3 mc brałam leki na przysadkę(hiperprolaktynemia czynnościowa. Jak to powiedziała moja gin ciąża ciąży nie równa i wiadomo wiek swoje robi. Ja w pierwszą ciążę zaszłam mając 20l a druga 31l.

Prawie tak samo sie czuje, tylko teraz plecy mi troche dokuczaja. Obie ciaze zagrozone, w tamtej od 24tyg skrocona szyjka, skurcze. Teraz szyjka jest dluzsza, ale dzis zalozyli mi pessar. Na razie jest lepiej nawet, bo: 1. Na razie nie mam cukrzycy ciazowej, w tamtej mialam, ale od 27tyg, wiec wszystko przede Mna. 2. Nie lezalam jeszcze w szpitalu - w tamtej od 24tyg co i rusz. Najgorsze tyg przede Mna. Ale mam dobre mysli. Staram sie jesc czesto a mniej, zeby nie nawalic na siebie, bo kondycja rowna 0 przez zagrozenie ciazy i wieczny odpoczynek na ile pozwala 2latek :-)

Z jednej strony lepiej, bo od początku nie miałam żadnych objawów typu mdłości, zgaga, ból cycków, itp. W sumie gdyby nie dokuczały mi plecy to w ogóle bym zapomniała że jestem w ciąży. A plecy bolą niestety często, to dlatego, że nie odpoczywam tak dużo jak w pierwszej, noszę roczną córkę, nie mogę się tak zrelaksować.. No i anemia, ogólne osłabienie mi towarzyszy, ale to miałam już przed ciążą. Ogólnie nie jest najgorzej

Gorzej, w pierwszej czułam się wspaniale, jedynie co mi dokuczało to zgaga gdy brzuch był już większy, no i pod koniec puchnięcie stóp. Teraz jest już inaczej, mam mdłości ciągle, przez cały dzień, choć jedynie rano ustępują, nie mam wogóle siły, a spać muszę się kłaść o 20 razem z Maksem, bo nie jestem w stanie nic innego robić. I tak codziennie, czekam kiedy trochę te dolegliwośći ustąpią

to dopiero 13 tydz, wiec nie wiem czy moge sie wypowiedziec, ale jak narazie jest b. podobnie, czyli zadnych dolegliwosci, ale w poprzedniej ciazy od ok. 20tyg zaczely sie problemy, wiec ciekawe jak bedzie teraz

W pierwszym trymestrze II ciąży czułam się lepiej, jak w I ciąży
W drugim trymestrze II ciąży czułam się gorzej jak w I ciąży
A w trzecim trymestrze II i I ciąży czułam się tak samo fatalnie, także chyba w obydwu czułam się podobnie z przewagą tych gorszych dni :)

jeszcze niecałe 3 miesiące i całe szczęście... pierwszej ciąży nie wspominam źle. Psychicznie znosiłam okropnie bo ciąża długo wyczekiwana i "sklasyfikowana" jako ciąża wysokiego ryzyka ale fizycznie beż objawów poza zgagą w 9 miesiącu i parciem na pęcherz a teraz...mdłości, wymioty, dodatkowe kg, problemy z podnoszeniem synka, musiałam leżeć, bylam w szpitalu, zgaga już w 5 miesiącu, ociężałość... nie ma co pisać - dużo gorzej niż za pierwszym razem.