Dac sie da, ale na pewno konsekwencja jest potrzebna a humorów i płaczu przy takich nowosciach wprowadzanych przez mamy może byc sporo. Syn ma 3 lata i do tej pory siedze przy nim dopuki nie usnie, ale teraz gasimy światło. Wyglada u nas tak.

Kolacja-kąpiel-czytanie bajek-picie mleka-"dobranoc,do jutra teraz śpimy"-siadam obok, ale na końcu łożka, gasze świato i czekam(na czuja) kiedy usnie-wychodzę.

Zawsze to tak wygladąło tyle że wczesniej usypiał przy świetle. Jak kiedys wyszłam zanim usnął był taki płacz że szkoda dziecka, w przysżłosci bede go przygotowywac ale teraz jest mały a siedzenie nie jest niczym złym. Nigdy nie usypiałam na rekach zawsze było to usypianie samodzielne. Aha nigdy nie zaczynam rozmowy a gdy cos chce mówic to powtarzam "teraz jest pora spania, dobranoc i śpimy, ja siedze dopuki nie usiesz". Syn nigdy nie uciekał ani nie schodził z łozka więc nie moge sie wypowiedziec na pewno konsekwentnie bym go kładła i tak dopuki by sie nie nauczył. Warto ise czasmai pomeczyc bo konsekwencja da się dużo zdobyć.

Ale siedzisz przy nim a on zasypia w loze zku czy na lozku i go przenosisz..? Bo jesli to pierwsze to ja bym przy tym zostala to nic zlego entualnie probowac co wieczor oddalac sie na krok w kierunku drzwi..dac przytulanke czy cos co lubi zeby mama pachnialo i tak pwoli konsekwentnie uczyć...my dlugo walczylismy zeby chociaz kolo nas zasypial i nie trzeba bylo go kolysac.. U nas zxkoleji jest tak ze im starszy tym latwiej z zasypianiem ale ma juz ponad 2 lata..