Ja co prawda nie mialam dziecka, a to duzo zmienia, ale do glowy mi nie przyszlo myslec o tym, co bedzie w czasie pobytu w szpitalu robil Michal.. szczesliwie to on pomyslal o wszystkim jak bylam w szpitalu, zawolal na szybko Pania, zeby dokladnie posprzatala, poprala, poprasowala i ugotowala, zebym ja po powrocie do domu nie musiala sie juz o nic martwic :) A i szampana mial w lodowce przygotowanego na moj powrot :)

Jeśli chodzi o jedzenie to nic nie zrobiłam mój wszystko zrobi sam bo nauczyłam go gotować kilka lat temu wiec sobie poradzi :)i prawdę mówiąc to on mi pomaga....:)A ciebie to podziwiam szacuneczek :)

ale Twoj Maz ma dobrze z Toba ;) juz nic nie rob tylko ODPOCZNIJ!

Ja nic nie zrobiłam bo nie wiedziałam kiedy urodzę. Zresztą mój mąż należy do bardzo wygodnych ludzi. Jak jest sam to nigdy nie gotuje bo musiałby zmywać a tego nie cierpi. Pranie zrobił tylko dwa razy i wstawił moją ukochaną jasną bluzkę razem ze swoimi butami i spodniami dresowymi na 60stopni a za drugim razem postanowił uprać dzidziusiowi, a ponieważ w pralce było jeszcze sporo miejsca to wrzucił tam dywanik z łazienki.... normalnie załamka. Nie ugotowałam mu na pobyt w szpitalu to jak wróciłam to kolo kosza stał cały stos pudełek po pizzy, kfc itd... Próg w domu nie zrobiony od ponad roku mimo że wystarczy tylko przykręcić dwie śrubki i trochę go podpiłować....No i na dodatek jak on wraca z pracy to jest strasznie zmęczony zawsze i łaskawie zjada obiad. Dodam tylko ze to facet o niesamowitym poczuciu humoru, bardzo wesoły i raczej nie potrafię się na niego złościć. Dobrze nam razem i nie wyobrażam sobie życia bez niego... No ale miało być o czymś innym... Sorry