Musiałam bo pracowałam fizycznie i zarówno lekarz jak i mój kierownik kazali iść na l4. Zaczęłam w 9 tygodniu.

Od razu po pierwszej wizycie - 5tc. Jestem pielęgniarką na Oddziale Internistycznym, pracuje na Sali Intensywnego Nadzoru gdzie przyjmujemy ciężkie stany chorobowe. Nie chciałam ryzykować, że zaraże się jakąś oporną bakterią. Po drugie na Intensywnej trzeba się nieźle użerać z rodzinami, które nie rozumieją, że w stanach zagrożenia życia nie odwedza się chorego masowo. Także tego, chciałam od tego odpocząc i się nie narażać. Z dźwiganiem pomogłyby inne koleżanki lub opiekuki medyczne, ale jednak zawsze może zdarzyć się reanimacja kiedy wszyscy są zajęci (3 pielęgniarki na 46 osób). 

ciaza to nie choroba i jesli nie ma przeciwskazan lekarza lub praca nie jest ekstremalna powinno sie normalnie funkcjonowac takze w pracy 

Ja w obu ciazach +/- 26-27 tc poszłam na zwolnienie bo kręgosłup mi odmawiał posłuszeństwa, wg lekarzy mogłam dalej pracować (choć dzień w dzień z bólu płakałam), bo przecież są leki przeciwbólowe :/

Poszlam dosc szybko bo mialam takie mdlosci i wymioty, ze nie umialam normalnie funkcjonowac

W 32 tyg poszłam na l4

jkos do 7 mi esiaca w skle[ie jako sprzedawca

Odrazu bo mam ciężka pracę fizyczna już raz poronilam i wolę nie ryzykować

Źle zaznaczyłam około 13 tyg L4 skurcze i plamienia nie chciałam iść na zwolnienie ale musiałam

Ze względu na atmosfere, prace stojącą, stres i moją nerwicę, ale teraz już jak zajdę w drugą ciążę to będę pracować dopóki się da.