Ja jestem paskudna mama. Ale brak mi cierpliwosci jak cale dnie chlopaki sie bija krzycza i placza. Czesto krzycze....za czesto.... nie spie po nocach . Zmeczona jestem juz tym całym macierzyństwem. Kocham dzieci ale 24 h na dobe spedzam tylko z nimi. Uwazam sie za zla mame. Nigdy sie nie usmiecham..

Ostatnio mam wrażenie, że mogłabym być tysiąc razy lepsza a nie umiem . Mam mało cierpliwości, nie lubię spontanicznych zabaw, wolę posprzątać. Ostatnio byłam tylko przestraszona każdym kichnięciem, kaszlnieciem , wypalona, płakałam pięć razy dziennie, posypało mi się zdrowie i mam ogólnie dość. Chciałabym już wiosny i dworu i spacerów i nowych sił

A ja myślę że jestem całkiem niezła, córka ma tyle swobody ile chce, niemamy kar, nie krzyczymy nie dajemy hej powody do smutku, staramy się każdego Focha przytulać bo zniwelować płacz a wprowadzić dobre emocje, bałagani do woli ale sprzątać niestety musi sama. Nie zwracam uwagi i nie rizczulam się nad każdym potknięciem, nie jestem nad opiekuńcze ale wciąż krok za nią by czuła się bezpiecznie. Nie odmawiam pomocy choćbysmy 14589 ra x układały te same puzzle ona wciąż ,, mama pomóż ") jesteśmy tylko kilka godzin dziennie razem ale chcemy cieszyć się sobą, zazwyczaj wszędzie w każdym zakamarki domu jesteśmy razem, nie odpychany jej nie kazemy bawić się samej.

Nie uwazam sie za super idealna mame..mam duzo wad, ostatbio troche za duzo krzycze..niemam ochoty na zabawy ale bardzo sie staram codziennie pracuje nad soba.staram sie nie tkwic w zlych emocjach tylko ukladam plan jak naprawic to co zepsulam ...nie zmieniam dzieci tylko siebie...widze duza zmiane w zachowaniu chlopakow na lepsze...oni wiedza ze czas3m mama ma dosc bo nie jest robotem .tlumacze im duzo dlaczego soe denerwuje ..dlaczego czasem reaguje nie tak jak powinnam... Staran sie ich raczej motywowac .pozwalam ich probowac nowych rzeczy uczyc sie. Na bledach.Kocham ich i ta milosc rosnie kazdego dnia .serce mi rosnie jak widze ze zaczynaja sie coraz bardziej dogadywac jako bracia jak sie bawia jak sie przytulaja, bija sie tez oczywiscie ale coraz mniej...uwielbiam ich coraz bardziej ...i to mnie bardzo podnoso na duchu chociaz jestem psychicznie bardzo wszystkim zmeczona, chorobami, rozwodem, przebywaniem ninstop w domu ale staram sie to przekuc na motywacje do dzialania.. Martwi mnie tylko ze czas tak szybko leci..

Ja jestem wymagająca. Chyba często za bardzo. Nie raz tego nie widzę jak wiele wymagam od Dorotki i potem nagle mi się otwierają oczy i widzę że ona ma dopiero 5 latek, a ja nie raz jestem za ostra.jednoczesnie Jestem też bardzo czułą mama, przytulam, często całuje, mówię że kocham, słucham jej uważnie, dużo rozmawiamy, często brakuje mi cierpliwości ,zwłaszcza gdy Dorotka jest 24/7 3 tygodnie ze mną w domu. Nie wiem czy jestem dobra mama. Nie wiem jaka mamę Dorotka by chciała mieć. Staram się ale odpowiedz czy jestem dobra mama dostanę pewnie za jakieś 15 lat ;) napewno staram się być najlepszą, ale nie raz czuję się beznadziejna mama a nie raz najlepsza.

Najwspanialszą!nie idealną,ale nikt nie kocha i nigdy nie pokocha mojego berbecia

Coooo? Ucielo mi wypowiedz! A tyle sie napisalam