Chcialam Cie Roslinko uspokoić - nie mówie w ten sposob do dzieci jak Twoja znajoma. Pilnuje jednak, zeby nie jadly kiedy nie sa głodne. Dostaja slodycze i jedza makaron czy pizze domową.

Pozwalam, zeby wyrazaly wszystkie swoje uczucia jednak. Nie tak jak bylo ze mna w dziecinstwie.

Własnie zapytałam, kto je śniadanie chocia zdzieci wstały ponad godz temu.

I link dla tych, ktorzy sa  na telefonie

http://40tygodni.pl/Category/023/2,147457,Jedzenie-jako-sposob-na-placzace-marudzace-dziecko-Czy-zdarza-lub-zdarzalo-sie/Strona/0,0#

A to cytat ze strony

http://www.jedzenie-kompulsywne.pl/

Głusi na głód

Wspomnieliśmy już wielokrotnie, że tym co większość osób krępuje najbardziej w opisywanym tutaj zaburzeniu, jest fakt, że uzależnili się od jedzenia.

Czegoś co dla zdrowej większości służy wyłącznie jako źródło energii. Jedzą oni, aby zaspokoić jedną z podstawowych funkcji organizmu. Jedzą „po prostu” bez zbędnej celebracji, kiedy tylko zaczynają odczuwać głód.

Osoby uzależnione od jedzenia nie słuchają swojego żołądka, zapominają o istnieniu uczucia głodu. Jedzenie zaczyna zaspakajać głód emocji na rzecz tradycyjnego głodu.

Można powiedzieć, że żyjemy w stanie ciągłego przejedzenia. Burczenie w brzuchu, kiszki grające marsza pamiętamy jedynie sprzed czasów uzależnienia. Jedzenie jest dla nas czynnością automatyczną zależną od emocji, smutku, stresu, odczuwanego napięcia. To czynność, którą najczęściej wykonujemy bezmyślnie, po prostu zapełniamy nieustannie odczuwaną pustkę. Stąd wynika paradoks – z jednej strony jesteśmy nieustannie przepełnieni, z drugiej mamy poczucie swoistego wydrążenia, wyzucia, jednej wielkiej pustki. Jedzenie jest naszym lekarstwem na problemy, nie „paliwem”.

Kamilko, tak jak pisałąm podchodze do tego rozważnie. Poniewaz zdaniem  lekarzy moje dzieci sa szczuple, wiec nie zabraniam im jesc dla przyjemności slodyczy. Troche za bardzo naciskasz na szczegoły.

Nie daje im jednak raczej jesc, zeby je uspokoić tzn zaspokoić ich inne potrzeby niz głod. To roznica.

Zdarza sie, ze moje dzieci jedza jesli nie sa glodne. Gdyby jednak byly TERAZ otyłe, to tak by nie było. Trzymałabym sie diety zgodnej z zaleceniem lekarza.

 

I chyba mnie nie zoruzmiałaś - moje dzieci nie chodza ani glodne, ani przejedzone. Jedza, kiedy sa glodne. Slodyczy zwykle nie je sie dlatego, ze sie jest glodnym.

Staram sie jednak, zeby ich nie jadly, zeby sie pocieszyc, uspokoić itp.

Kamilko... piszę OGÓLNIE. Ogolnie nie powinno sie jesc, kiedy nie odczuwa się głodu. 

P.S. Bez jedzenia slodyczy mozna zyć. Nie musisz nimi zaspakajać głodu.

Nie, jem jak mnie zsie w zoladku :)

Nie w każdej sytuacji ale powiem jak jest ze mna. Ja praktycznie noe czuje głodu. Lubie jesc i jem kiedy mam ochotę ale moge nie jesc cały dzień i głodu nie czuje. Gdybym jadła tylko wtedy gdy jestem głodna, to bym pewnie umarła z głodu ;p poza tym słyszałam opinie ze na redukcji ( podczas odchudzania) nie można dopuścic do uczucia głodu bo organizm przestawia sie na wolniejszy tryb, zwalnia przemianę materii. Nie wiem ile w tym prawdy ale jednak

Mysle że przesadzasz w druga strone i to nie jest racjonalne podejscie z racji twoich problemów z jedzeniem ....