Masakra ja też nie umiem się przestawić :/ Mam nawet taką dużo poduszkę to jak zażucam na nią nogę to jakoś lepiej jest lub na męża .ale to i tak nie to samo co spanie na brzusiu :/

Ja również całe życie spałam na brzuchu, ale teraz to jest jakiś koszmar...mimo, że brzuszka jeszcze nie mam. W nocy budzę się kilka razy, kręcę się z boku na bok. Po prostu jakiś koszmar :/
Na chwilę obecną przeszkodą w spaniu na brzuchu są bolesne piersi i bardzo wrażliwy pęcherz :P

spałam dopóki było mi wygodnie - lekarz mi mówił, że jak mi wygodnie to mogę spać ;)

Kiedy pojawił mi się brzuszek i zaczęło mi już się źle spać. Teraz już śpię na boku i jakoś nie przewracam się na brzuch. Z czasem jak brzuszek będzie Ci przeszkadzał to się sama przestawisz. Nic na siłę.

Mnie mąż zakazał spać na brzuchu już od 10tc - ale byliśmy przewrażliwieni (ciąża zagrożona). Cholernie ciężko było mi się oduczyć spania na brzuchu :/ a po ciąży cholernie ciężko było mi się z powrotem tego nauczyć :P

Ja przestałam spać na brzuchu jak mi urósł :)

Z racji małego brzucha to gdzieś w 4-5 miesiącu. Ale niebawem i znów powrócę do tego zwyczaju ;))

jakoś koło 5 miesiąca

jakos po 10 tyg, jak zobaczylam malego na usg jak sie wierci to pozniej juz podswiadomie mialam wraznie ze go moge zgniesc, chociaz wtedy to dopiero pare cm :) jak Ci urosnie troszke brzuszek to sama zobaczysz ze po prostu nie da sie juz spac tak jak wczesniej.

Ja nigdy nie spalam na brzuchu, od dziecka w pozycji: "embrionalnej" więc na szczęscie przy ciąży nie mam rozterki typu: pospalabym na plecach, ale nie mogę" :)