Agatko. Masz prawo do zmęczenia. Mąż wychodzi do pracy, ale i do ludzi. Zmienia otoczenie, wraca do czegoś nowego, czego cały dzień nie widział to odmiana. A kobieta PRACUJACA w domu (nie siedząca jak się mówi potocznie...!) Nie dość że robota NIGDY się nie kończy i taka prawda , to jeszcze kręci się dzień wokół wiecznie tej samej roboty i frustracja gotowa. A kiedy do tego dochodzi płaczący niemowlaczek to niewiadomo już wogole co robić... I to prawda w pracy poza domem głowa zawsze troszkę odpocznie, ochłonie

U nas było kiedyś tak, że mąż ciągle się dziwił że ja zmęczona, to tamto. A ja robię w domu od zawsze wszystko, bo mąż pracuje i to ciężko, mi go żal, bo ma naprawdę ciężka pracę. Dlatego jestem wyrozumiała, nie wymagam od niego kiedy się dobrze czuje, ale kiedy łapie mnie frustracja, złość, zmęczenie, czy mam ochotę na odmianę to nauczyłam się konkretnie to komunikować. Nie zrobi obiadu, nie wstawi prania, ale poodkurza jeśli go poproszę pójdzie na spacer z córką i może nie dostać obiadu hehe dogadujemy się choć też mnie boli kiedy nie raz jest zdziwiony że jestem zmeczona, albo boli mnie kręgosłup, albo wymaga ode mnie wspaniałej formy 24/h...