Znam siebie :) Mój synek jeszcze się nie urodził, ale to już niedługo :) Myślę, że damy sobie radę. Jedziemy po porodzie do DE do rodziny mojego R. - on ma tam dobrą pracę załatwioną, jego wujek remontuje nam właśnie mieszkanie, które 'wynajmujemy' - jeszcze tam nie mieszkamy, bo czekamy na poród w PL :) Tam idę do niemieckiej szkoły, która trwa 2 lata, w weekendy, mały w tym czasie będzie z tatusiem ;) Jestem dobrej myśli, wiem, że damy radę :)

znam jedną co urodziła mając 16 lat, teraz ma 22 lata, dziecko 6- a ona dalej zachowuje się jak gówniara. Imprezy, upychanie dziecka dziadkom, sąsiadom itd., picie, palenie, nie szanowanie się. Przykro na to patrzeć.

znam, jedną mojego szwagra brata pasierbice.. Dziewczyna to ma pstro w głowie wgl nie dorosła do roli matki, ostatnio jak byłam u mojej siostry i zobaczyła że dałam sobie małą tak na kolana na pół siedząco i oczywiście Laika się dźwigała żeby normalnie usiąść to ta też wzięła syna i go posadziła na kolanach mimo że ma niecałe 2 msce wgl gada że swojego syna bd wychowywać na alfonsa jak to usłyszałam to nie wiedziałam się czy płakać czy się śmiać, no cóż ale jej matka mimo po 30 też ma niewiele w głowie

po tobie odziedziczyła tą mądrość? może zrób na jej temat psychoanalizę?

Urodziłam syna w wieku 17 lat.Uważam że dobrze się nim opiekowałam , a na pewno najlepiej jak umiałam.

znam i nie tylko samą siebie, w koło mnie jest dużo takich znajomych i zajmują się bardzo dobrze swoim dziećmi. Kwestia nie leży w wieku, a w dojrzałości :)

znam 1 osobę. zaszła w ciążę w wieku 14 lat . Teraz jest świetną matką- ma 26 lat ale na początku nie radziła sobie, jej dziecko było wychowywane przez babcię aby ona mogła skończyć szkołę. Moje osobiste zdanie jest taki ,że rzadko która dziewczyna dorosła do bycia rodzicem przed 20 rokiem życia. Ale obserwując forum widzę wiele młodych - dojrzałych emocjonalnie mam.