Nerwicę trzeba poznać i pokonać tym co ja powoduje. Ja mam nerwicę lękową. 5 lat temu nie wychodziłam sama z domu, bo nie mogłam że strachu utrzymać się na nogach. Waliło mi serce , szumiało w uszach , nic nie widziałam , cisnelo mnie w klatce piersiowej i wydawało mi się że się udusze. Sama nie wyszłam nawet pod klatkę . Brałam leki ale mi nie pomagały , se względu na ciążę przestałam i od tamtej pory radzę sobie sama. Często na jesieni i na wiosnę mam okropne momenty. Strach chce mnie pokonać , ale wtedy sobie tłumaczę że nic mi się nie stanie , a każdy nowy objaw , który brałam za chorobę śmiertelną to objaw nerwicy bo do poprzednich się przyzwyczaiłam . Warto z kimś rozmawiać , mieć wsparcie kogoś kto rozumie . W gorszych chwilach pije melisę , słucham muzyki , ograniczam kawę .

Ja mam tylko okresowo, podejrzewam ze cos z hormonami sie dzieje albo za niski poziom potasu. mam stany lękowe , wyobrażam sobie ze ktoś umiera, ja umieram, mam raka itp. czasem wystarczy jakies wydarzenie. np. teraz jak Kora umarła, zaczęłam mieć objawy, bóle na wysokości wątroby, wyobrazam sobie ze to rak trzustki itp. Na szczęście tym razem nie jest tak źle- rok temu byłam pewna ze już mój koniec, najgorsze ze te objawy sie pojawiają napradę- to jest nerwica wegetatywna...u mnie pomaga jak codziennie zażywam magnez i potas

Ja i wszystkie moje siostry mamy nerwicę. Łącznie z mamą. Taka pozostałość po przykrym i traumatycznym dzieciństwie. U mnie przez ostatnie lata Bogu dzięki naprawdę się wyciszyła. Ale niestety. Nerwica ma to do siebie że wraca. Nieoczekiwanie. I tak jest. Wszystko jest w porządku, aż tu nagle zaczyna walić mi serce, kołatać, duszno mi się robi, żołądek boli, a tak jak piszesz towarzyszy temu lęk. Skolei lęk powoduje znów silniejsze kołatanie duszności, zawroty i takie błędne koło. Biorę wtedy leki uspakajacee. I modle się i za jakiś czas mija. Kilka godzin przeważnie. Ale jest to straszny stan. Nie jestem wstanie wtedu myśleć. Potrafię też wpadać w histerię wtedu nie do opanowania. Mam też silne skurcze serca. Miałam nawet w związku z tym badania serca, EKG, bo dr podejrzewała czy to serce, aoe to nerwica stwierdzila.

Nerwica to trudna choroba. Polecam zajrzeć sobie na stronkę
https://rodzinazdrowia.pl/nerwica-permanentne-uczucie-leku

Znajduje się tutaj artykuł o tym jak sobie radzić. Leki nie są jedynym rozwiazaniem. Oprócz terapii farmakologicznej bardzo duże znaczenie może mieć odpowiednio przeprowadzona terapia psychologiczna. W nagłych wypadkach, gdy pacjent poczuje ogromną chęć rozmowy, może skorzystać z telefonu zaufania. Ze strony specjalistów otrzyma odpowiednie wsparcie i pomoc.

Warto jest dać sobie pomóc, wiele osob męczy się z nerwicą latami podczas gdy mogliby wprowadzić odpowiednie leczenie.

Mam nerwicę lękową od kilku lat. Byłam w okropnym stanie psychicznym i dopiero wtedy poszłam do psychologa i psychiatry. Dostałam antydepresanty i pomogły, czasem natrętne myśli wracają ale nie w takim nasileniu jak kiedyś. Idź do specjalisty i nie zwlekaj jak ja to zrobiłam.