Że poród boli a ja płakałam jak się skaleczyłam, teraz jestem twarda sztuka bardziej odporniejsza na ból :)

Na dziecko czekałam "całe życie" to było moje marzenie które się spełniło i teraz jestem najszczęśliwszą kobietą pod słońcem. A okres ciąży te 9 miesięcy cudowne niepowtarzalne ( lub powtarzlne) uczucie :)

Ja bylam bardziej samolubna, bo poza tym ze chcialam zdrowe dziecko to skupialam sie na swoich lekach- strach przed igla, badaniami, kazde badanie to byl stres -poza usg brzusznym. Najbardziej balam sie porodu,bolu,komplikacji. Jak juz mhalam date cc to balam sie ze zacznie sie wczesniej. Balam sie wszystkiego i dziekuje Bogu ze ciazd mialam ksiazkowa-bez komplikacji, maly zdrowy,jedyne to to ze nie wysiedzial w brzuszku do terminu-wykrakalam sobie.

że to 'koniec' życia towarzyskiego (to już w ciąży, kiedy moje znajome stwierdziły, że ciąża to choroba i ja nie moge nigdzie wychodzić)
a tak to jedynie, żebyśmy radzili sobie finansowo i maluchowi niczego nie brakowało..

bałam się tej zmiany i odpowiedzialności i tego, że bedę tylko wspominac dotychczasowe zycie niemogac do niego wrocic nawet na moment.. ;)

Miałam, że nie dam rady finansowo i jako osoba/ matka

Mże trochę się bałam, że się roztyję. Ale tego boję się całę życie więć norma ;D

Do tej pory mam obawy, jak myśle każdy mądry rodzic ;)
A najbardziej się boję, że nie spodoba mi się synowa....;P

Obawy ?! Pewnie , że tak. Chyba jak każda. Widziałam jak moja siostra w pierwszej ciąży tyje z dnia na dzień to się przeraziłam i stwierdziłam że dzieci bede miała dopiero ok. 30stki:D a siostra przytyła 30kg a po jej ciąży zaraz ja zaszłam :D i wcale tyle nie przytyłam . tylko 15 kg. tylko albo i nie :D jak dla mnie tk. w 9miesiącu goliłam sobie cipuche, nogi. i malowałam paznokcie na stopach ;p

Obawiam się nadal czy sobie poradze jak to będzie wyglądać . czy będzie zdrowe , czy poród przebiegnie prawidłowo ;/ ;)