Być może dla niej to wielkie wydarzenie, bardzo to przeżywa i chce uczestniczyć. Bardzo fajnie, że macie od niej tyle wsparcia, bo rodzina to wspaniała rzecz. Warto o nią dbać i doceniać. Zamiast czuć dyskomfort postaraj się patrzeć na to z innej perspektywy. Możesz mieć świadomość, że nie zostaniesz sama sobie a radością z dziecka podzielisz się z kimś jeszcze.

Podzielam zdanie kolezanki wyzej, jeszcze bedziesz wdzieczna ze masz tesciowa ktora sie interesuje, przejmuje, pomaga. Dbaj o dobre relacje

Jak to jej pierwszy wnuk to nie ma się co dziwić, ona tez przezywa pewnie na swój sposob i się cieszy. Jezeli ustalisz z góry zasady wychowania to bedzie wszystko w porządku. Może też sobie przypomina jak to było jak sama wychowywała dzieci. Myślę że te zapiski to najmniejszy problem i nie ma co robic za bardzo z tego jakiś podtekstów.

ciesz sie ze ci pomoze pod warunkiem ze zachowa zdrowy stosunek do Ciebie i dziecka bo u nas niestety kontakt sie urywa przez chore podejscie babci.

pozazdrscic tesciowej, naprawde, co ja bym dala za chociaz =krztynę pomocy!!! ja nie moge liczyc na nic, bardzo dobrze, niech sie dukuje, duzo sie zmienilo od czasow kiedy jej syn byl niemowlakiem, niech prowadiz zapiski, ciesz sie i Bogu dziekuj

popieram przedmówczynie :)
ciesz się, że stara się przyswajać aktualną wiedzę a nie będzie robić tak, jak się robiło 30 lat temu :) aż zazdroszczę :)
oczywiście potem musisz jakoś ustalić granice, żeby nie chciała wszystkiego za ciebie robić i decydować, ale widzę, że zapowiada wam się całkiem w porządku relacja