moja (jak na suwaczku) gdy zobaczyła dzidzię którą przyniósł tata do pokoju w leżaczku (teraz ma pół roczku) zaczęła się tak chichrać że my razem z nią :) od razu podeszła i nie chciała odejść bo nie mogła się napatrzeć :), w ciąży pokazywałam jej za każdym razem jakąs dzidzię w wózku, na spacerze, w tv i mówiłam że mama ma w brzuszku też dzidzię i Madzia będzie też mieć taką dzidzię :) bardzo się cieszyła, pokazałam na jej lali jak będziemy się nią opiekować i teraz ja karmię piersią a Madzia karmi misia albo daje lali butlę; jak Emi płacze to Madzia od razu mnie woła że Emi płacze i musze iść bo jak nie to przychodzi i ciągnie mnie za reke, nogawkę żę mam iść i koniec! a jak nie mogę to sama idzie i mówi: "no cio, no juz" :) rano przychodzi i na dzień dobry całuje mamę i Emi :) jak wychodzimy na spacer to pyta czy emi też idzie, jak coś jej daję do jedzenia to Emi też mam dać; kiedyś zrobiła sie cisza w pokoju a ja byłam w kuchni - jak jest cisza tzn że trzeba szybko sprawdzić - patrze a Emi w leżaczku patrzy na tv a Madzia usiadła w krzesełku ogordowym dziecięcym obok i głaszcze ją po główce :) takie chwile są bezcenne :D oj długo by pisać... a co do zazdrości? nie zauważyłam żeby u nas była, czasem tylko jak tata weźmie Emi na kolana to Madzia wskakuje mi ale tak to ją kocha, tuli, całuje :)
ciężkie chwile były - najgorsze- jak emi miała kolki (3 mc do 23:00) a Madzie trzeba było wykąpać, zrobić kolację i położyc spać lub Madzia miała zapalenie płuc a Emi od niej katar - nieprzespane noce, cały czas z inhalatorem, lekami, fridą...
też sie bardzo bałam jak to będzie ale dzis jestem bardzo zadowolona i szczęśliwa że mam 2 córki, chwile sa niezapomniane a czas tak szybko leci i tak szybką rosną że chciałoby sie jeszcze trzecie :)