Chodzę tylko jak jest jakaś większa okazja, np. czyjeś wesele, jakieś większe święto kościelne albo chrzciny, czyli robię to dla kogoś, bo komuś na tym zależy, mi to obojętne. Mogę iść do kościoła ze względu na innych, nie sprawia mi to problemu, ba! mogłabym nawet wziąć ślub kościelny jeśli by na tym bardzo bardzo zależało partnerowi, ale nic to dla mnie nie znaczy, tak jakbym poszła do teatru na przedstawienie

Ja jestem bardzo wierząca , wierzę w Boga , ale nie uznaje kościoła jedynie chrzest ślub i pogrzeb , to ważne dla mnie sakramenty . Ale do życia nie potrzebuje chodzenia do kościoła , i przyjmowania komunii jest to dla mnie wręcz dziwne , jedzenie CIAŁA Chrystusa (taki kanibalizm ). Co dziennie się modlę i często spowiadam sama przed sobą i Bogiem , nie potrzebuje rozgrzeszenia księdza i 10 zdrowaś Marjo żeby mieć rozgrzeszenie to Bóg mnie będzie rozliczać z grzechów w dniu sądu ostatecznego , staram się żyć wedle przykazań . Choć Bóg jest mi bliski kościół ograniczam do minimum . Wiem można mi zarzucić ze wybieram sobie wybrane sakramenty i jak trwoga to do Boga. Ale uważam że co tygodniowe chodzenie do kościoła nie sprawi że Bóg spojrzy na mnie lepiej , mam być dobrym człowiekiem :)

Chodzę bo w kościele potrafie bardziej skupić się na modlitwe. W domu zawsze coś mnie rozprasza . Lubię chodzić poza mszami, kiedy nie ma ludzi, posiedzieć w ciszy i porozmyslac.
Chodzę z Hania , żeby jej pokazać co znaczy wiara, dziecku niewytlumacze ze modlę się do Boga, ale nie chodzę do kościoła bo nie lubie księży.
Dla niej Bozia, święta i modlitwa mają sens wlasie w kościele. Kiedyś sama zdecyduje czy będzie chodziła czy nie.
Nie umialabym jej tłumaczyć np ze obchodzimy święto Bożego Narodzenia i nie pokazać jak to wygląda, skąd się wywodzi itp .
Wiara jest dla mnie ważna, ale do spowiedzi chodze raz w roku.
Wierzący -niepraktykujacy dla mnie się wyklucza.

ostatnio malo chodzimy ..ale lubie chodzic do kosciola bo czuje potrzebe brania sakramentow, bo lepiej sie czuje i bardziej mi sie w zyciu uklada, cuje wiecej pokory do zycia i czuje sie blizej Boga, na codzien tyle mysli i zajec ze ciezzko sie skupic..i dzieki tym sakramentom czuje wewnetrzny spokoj..

Chodzę tylko na śluby, pogrzeby, bardzo sporadycznie z jakiegoś innego powodu więc jest to na dobrą sprawę z przymusu. Przestałam wierzyć w Boga w wieku ok. 15 lat i później tylko się w tym utwierdzalam. Za dużo złego w moim życiu się wydarzyło, dzieciństwo i wczesna młodość miałam okropna, tragiczna, potem w życiu cały czas ciężko i pod górę a niestety nie na wszystko człowiek ma wpływ. Kompletnie nie przekonywalo mnie też jak mówili kogo bóg kocha tego doświadcza. A tak na marginesie to kościół mnie śmieszy wszystkie te ceremonialy to głupota jak dla mnie. Mam nadzieję że nikogo nie obraził bo nie taki mam cel to tylko i wyłącznie moje zdanie.

Nie chodze. Ale wierze. I nikt mi nie wmowi ze jak nie chodze to co to za wiara....ile ludzi lazi do kosciola a potem i tak lamie podstawowe zasady...a o ksiezach to juz nawet mi sie gadac nie chce....