Jak tylko mogę to zajmuję się dwójką równocześnie, teraz juz jest łatwiej, bo spokojnie moge sobie z nimi usiąść i się pobawić.
Angażuję starszego do pomocy przy młodszym, tj. udajemy, że starszy przebiera mu pampersa, że wyciera mu buźkę itp. Dla niego frajda :)
Jak młodszy śpi, a ja już mam wszystko ogarnięte (to się w sumie rzadko zdarza:P) to bawię się tylko z nim.
Myślę, że się nie czuje odtrącony.
btw - Nef, nie masz się czym martwić, to wszystko tak samo od siebie przyszło, a też się nad tym zastanawiałam.

tez po cichu licze na to, ze bede wiedziala co robic, ale boje sie ze moge stracic glowe a tego bym nie chciala za chiny, nie chcialabym zeby przez sekunde syn poczul sie na drugim miejscu.
mam obawy , ze mimo dwojenia sie i trojenia bedzie sie czul zle

Między moimi dziecmi jest 4 lata różnicy, 9.08.2014 urodził mi sie drugi synek Kacperek, wiec gdy karmię lub przewijam Sebastianek(starszy syn)mi pomaga i siedzi ze mną lub tez zajmuje sie nim mąż, a gdy Kacperek śpi to staram sie wolny czas w calosci poswiecic starszemu, bawiac sie z nim itp. przytulam go wtedy, mówię jak bardzo kocham i pytam czy On mnie kocha itd...

Dziewczyny wzruszam sie jak czytam wasze odpowiedzi

podpinam sie pod pytanie:) najczesciej msle wlasnie o tym....to nie daje mi spokoju

Od samego początku staram się, żeby Lenka uczestniczyła niemalże w 100% w życiu brata. Pomagała mi przy zmianie pieluszek, przebieraniu ( podawała ubranka, albo pozwałam jej wybrać to w co będzie ubrany Oluś). Gdy tylko była chwila poświęcałam ją Lence, żeby poczuła, że mama ma też czas tylko dla niej :) Mówiłam jej też, że mama jest mamą Lenusi i Olusia. Teraz jak widzę gdy podchodzi do Niego i mówi "kocham Olusia" to aż mi się sam uśmiech na twarzy pojawia :) Odkąd mały jest z Nami jeszcze do tej pory nie widziałam oznak zazdrości od Lenki :) Dużo też rozmawiałam z Nią jak Aleksander był w brzuszku i dostała prezent od braciszka jak wróciliśmy do domu.
Między moimi dziećmi jest 20 miesięcy różnicy

U mnie też sprawdziło sie tylko i wyłącznie tłumaczenie, pokazywanie, tłumaczenie i pokazywanie. Wszystkiego. Między Nadią a NIkodemem jest 18msc różnicy i ona chodziła ze mną na wszystkie USG, też wyprawkę kupowałysmy razem (nie było tego dużo bo większość rzeczy miałam po niej), ona pierwsza sprawdzała wygodę wózka dla dzidziusia, pierwsza kąpała się w jego wanience, ja pierwszą smarowałam jego oliwką itd. I nie zapomnę jak przyjechałam ze szpitala z Nikodemem i Nadia z teściową otwarła nam drzwi i pierwsze co powiedziała to "Diduś Dododem juś pijechała do Nadiusi". Nadia była (i jest nadal) bardzo rezolutną dziewczynką wiec szybko i w miarę bezproblemowo i bezboleśnie przeszła przez pierwszy etap posiadania młodszego rodzeństwa. Tym bardziej, że w domu był już Oliwier (starszy od niej o 4 lata) który bardzo fajnie ją przeprowadził przez ten początkowy okres bo w koncu on juz wiedział jak to jest miec w domu dzidziusia:))