To ja się nie zgodzę z wypowiedziami większości... uważam, że nie powinno się dziecku zabraniać ssania kciuka, zwłaszcza w wieku kilku miesięcy. Ssanie jest potrzebne do rozwoju czucia dłoni i umiejętności jamy ustnej i języka. Z czasem kciuk powinien zostać zastąpiony innymi przedmiotami, które dziecko będzie poznawać. Jeżeli ssanie kciuka się przedłuża, to może świadczyć o problemach emocjonalnych dziecka - nie zapobiegniemy im podając smoczek.

A co do łatwiejszego odzwyczajania od smoczka to nie do końca rozumiem. Skoro mama nie potrafi dziecka uspokoić bez smoczka, to jak przebiega oduczanie? Chowamy smoczek i...?

Dwa artykuły na ten temat na forum pediatrycznym i poradnikmedyczny.pl, gdzie odpowiedzi udzielił lekarz pediatra:
http://www.forumpediatryczne.pl/specjalista/ep,2863,Ssanie%20kciuka%20u%20dzieci
http://www.poradnikmedyczny.pl/mod/archiwum/445_czynno%C5%9Bci_nawykowe_natr%C4%99ctwa.html

oraz zdanie psychologa:
http://www.dzikiedzieci.pl/index.php?strona=44

fragment: "To pierwszy krok w stronę kontrolowania własnego ciała i własnych emocji. Z psychologicznego punktu widzenia zdolność do samouspokajania się jest cenną umiejętnością i świadczy o dojrzałości jednostki."

no jak widze to macie podzielne zdania :) ale na pewno wszystkie macie racje :)) jeśli to możliwe!
Dzis juz nie ssie palucha jak wtedy...może z dwa razy mu sie na chwilke zdażyło go pocyckać.
Bo juz sie wystraszyłam :/.
A tak w nawiasie, to on jest bardzo spokojny i nie domaga sie mnie więcej niż ma. Czasami to go sama na rece biore aby sie nim nacieszyc :))
Myślę że on poznaje siebie:) Wyczuł że można ssać palucha jak nie ma w zasięgu monia ani piersi...więc co mu tam :D
Dzięki za odp i pozdrawiam