w trakcie nie, przed też nie. mój błąd, bo jest się czego bać...aaaa nigdy więcej!

czułam bÓÓÓÓÓÓl

ja podczas porodu myślałam o tym że zaraz wyściskam mojego Oleczka :)

ewa 

balam sie w koncowce ciazy, ale ostatnio wlasnie sobie zdalam sprawe, ze jak juz sie zorientowalam ze sie zaczelo to w ogole sie niczego nie balam, poddalam sie temu po prostu i nie myslalam co bedzie za chwile.

Bałam się panicznie porodu przez cała ciążę, aż popadłam w depresję. Strach minął gdy rozpoczęły się porodowe skurcze. Nie było już wtedy czasu na strach - zaczęła sie walka, skoczyła adrenalina. Myślałam tylko o tym, żeby urodzić.

Balam sie cala ciaze ze trzeba bedzie urodzic :P Mimo ze od pobzatku nastawialam sie na cc. Jak odeszly wody to az sie trzeslam ze strachu i szoku-nie bylam na to przygotowana, termin cesarki byl za 2 tygodnie. W drodze do szpitala sie balam ze cos malemu sie stanie bez wod w brzuszku. Potem to juz tylko chcialam zeby bylo PO

byłam szczęśliwa ,że to już ! Długo czekałam na mojego synka.

W takiej chwili nie masz czasu myślec juz o strachu. 9 miesiecy było na "strachanie" się :)

 

czasem mnie nachodziły mysli, czy nic się nie stanie małej - nie bałam się o siebie tylko jej stan - tyle się słyszy o komplikacjach porodowych...zaczełam się bac po, kiedy położne i lekarz mieli problem z zatrzymaniem krwotoku...

strach ze nie dam rady dalej tak na zywca....ze umre....ze niewytzryam tego