Jeszcze niedawno ja byłam taką "sąsiadką z dołu". Powiem Ci, że chyba nie ma dobrego rozwiązania tego problemu, bo trzeba zrozumieć obie strony.
Moi ówcześni sąsiedzi mieli dziecko, które biegało, skakało, grało piłką, rzucało tymi cool kulkami z Reala po panelach - jednym słowem dramat i masakra dla zmęczonej pracą osoby z dołu :]

Byłam przerażona myślą, co to będzie, kiedy urodzi się maluszek, ale dzięki Bogu, szybko się stamtąd wyprowadziliśmy...Teraz mieszkamy na parterze i cieszę się, że moje dziecko nikomu nie przeszkadza. Bardzo się cieszę, bo to trudna sytuacja.

No wlasnie glupia sytuacja.. bo nikt jej na zlosc nie robi a maly jakos strasznie nie szaleje bo jest dzieckiem spokojnym...Rozumie ja ale wkurza mnie kiedy Ona zaczyna walic w sufit wtedy mi nerwy juz puszczaja bo dzieciaka mi straszy..;//

No wlasnie ale jej mozna tlumaczyc a ONA i tak dalej swoje.... zachowuje sie gorzej niz dziecko z tym waleniem w sufit..

no wlasnie nie moze troszke po 30stce ale mieszka sama i pewnie kazdy szelest jej przeszkadza, kiedys nawet odkurzacz wlaczylam i jak skonczylam sprzatac to zaczela mi walic w sufit..walnieta;))

powiem tylko jedno "starsza pani musi zniknąć" :)

ja niestety jeszcze się męczę w domu z takim piszczącym,niegrzecznym,biegającym robalem, a matka dziecka z tego się cieszy, to dziecko wlazło każdemu na głowę, nawet sąsiedzi obok i z dołu pytają się czy wszystko u nich w porządku, bo gówniarz piszczy wniebogłosy o byle gówno od 6:00-7:00 rano, także ja bym się chętnie zamieniła z Twoją sąsiadką :D

Dzis jak maz z nia rozmawial to powiedziala ze jej facet jest adwokatem i ze wszystko slyszal jak maly biega ze to jest niezgodne z prawem. Ze my jako rodzice bierzemy odpowiedzialnosc za wychowanie dziecka i kiedy maly biega powinnismy go stopowac zeby niezaklocac spokoju innym mieszkancom.

Wszystko się zgadza, ale chyba ma na myśli...CISZĘ NOCNĄ?! No bez przesady! Według niej- co powinniście zrobić?

Zabronic mu biegac, chodzic....wogole chyba powinnismy sie nauczyc latac!

Wobec tego, pozostaje ją ignorować. Mnie właśnie...zignorowano, kiedy (bardzo grzecznie) zwróciłam uwagę. Co mi zostało? Tylko cierpieć i złościć się na dole -_-

Dodatkowo budziłam się każdego ranka, kiedy wychodzili na 8mą do przedszkola. Było to straszne, bo w końcu po latach pracy BYŁAM NA (ciążowym) L4!