Podziwiam Cię,że w ogóle to znosisz.Chyba bym sucz udusiła.A nie możecie zamknąć mieszkania,pokoju na klucz?czy raczej nie macie takiej możliwości?Mieszka z Wami?przychodzi do was gdy Cię nie ma?Ja bym powiedziała jej prosto z mostu na spokojnie jak nie potrafisz ostro,powiedz,że nie życzysz sobie szperania w swoich rzeczach,sprzątania itd.A najlepiej będzie jeśli macie możliwość pójść na swoje.Żyć skromnie ale razem, bez niej :)

A ja Cię podziwiam, ze masz odwagę jej cokolwiek powiedzieć ;P
niestety nie pomogę, bo nie chcę być tylko "mądra w gębie" - bo ja się boję ;P

A może własnie warto powiedzieć otwarcie?: "to nasz z dom i moja rodzina będę robić jak uważam" tylko tak spokojnie co by Tesciówka focha nie strzeliła i nie poskarżyła skoro obrazalska taka

Jak tak można?:O powiedz jej że nie jest u siebie i niech nie wpierdziela się. Ma swój dom niech tam robi co jej się żywnie podoba to jest Twoja chata i ma mieć do Ciebie szacunek i do tego co robisz a nie nypie po szafkach i komentuje. Ty jej w szafki nie zaglądasz nie sprawdzasz co gdzie kładzie, więc nie życzysz sobie by u Ciebie szperała. Jeśli coś się nie podoba to niech nie przyjeżdża.

podziwiam za odwagę... ja jej nigdy nie miałam żeby powiedzieć teściowej .... żaliłam się mamie ona mi powiedziała żebym jej wprost powiedziała ... ale nie było takie łatwe za to mój mąż na szczęscie przyłapał ją na oglądaniu w pułkach .... a teściu z lodówki wynosił nam alkohol... zamontował w każdym pokoju zamek na klucz i jesli wychodziliśmy choćby na 10 minut to każdy pokój łącznie z kuchnią osobno zamykaliśmy ... miałam w nim oparcie był za mną a nie za mamą otwarły mu się oczy jaka jest więc jak tylko nadażyła się okazja czyli po 7msc wyprowadziliśmy się od nich ...

Czasami trzeba pokazać pazurki by coś dotarło inaczej wlezie Wam na głowę i wszystko będzie pod jej dyktando

Mieszkamy osobno, nawet dość daleko. Tylko jest jeden problem. Mieszkanie jest jej, bo to ona płaci za nie kredyt (taki 'cudowny' prezent dla synka) ... No i na każdy protest z mojej strony reaguje właśnie skargami. Ostatnio powiedziała przez tel. facetowi mojej mamy, że jestem beznadziejna, bo ona przyszła w odwiedziny i MUSIAŁA u nas sprzątać w szafkach. Później zrobiła się z tego afera, bo ja zaprotestowałam i powiedziałam, że ja mam małe dziecko o które musze dbać i jeździć z nim na rehabilitacje etc... I zwyczajnie nie mam czasu codziennie odkurzać, robić codziennie obiadków i pucować wszystkiego. Na co ona podburzyła M. który prawie się ze mną rozstał i powiedziała, że jak nie dostosuję się do jej reguł to każe mi się do końca roku wyprowadzić. Z Jaśkiem na dodatek. Ja przez to wszystko wyladowałam u psychologa bo już nerwowo nie dawałam rady z tymi wszystkimi jej obelgami i szyderstwami oraz niepewnością jutra. Zapytacie pewnie co na to M. On jest tak uwiązany z nią emocjonalnie, że nie potrafi jej NIC powiedzieć, bo ONA jest wyrocznią i każde słowo jest święte. No pański krzyż normalnie.