Jak mój miał 1,5 roku to jeszcze musiałam cały czas z nom się bawic, teraz ma 2 lata i bawi się sam

Nie wiem co bym robiła na podwórku jakby było samo, ale wiem tylko tyle , ze plac zabaw to dla mnie najgorsza kara . Wolałabym się bawić cały dzień w lekarza ( ma teraz fazę N badanie każdego i każdej zabawki) Pewnie bym siedziała i obserwowała :) lubię jak dziecko samo odkrywa i mnie pyta o różne rzeczy:)

Jeśli mnie woła to idę się z nią pobawić, ale przeważnie siedzę sobie z boku i odpoczywam

U nas ani to ani to.

Zależy w co i gdzie sie chce bawić.

Jeśli na trampolinie: jestem obok i pilnuje

Piaskownica: robi co chce,sam(oczywiscie obserwuje)

Pilka: Bawi sie sam,szczela do bramek(mamy 2 malutkie brameczki)

Samochody: Ładuje do nich zabawki i kipruje(obserwuje)

Zjeżdzalnia: No to ze mną

Huśtwaka:ze mną

Myślę że to zależy od zabawy,i stopnia"niebezpieczeństwa/zagrożenia przed upadkiem czy uderzeniem się"

Super sprawą jest np. domek z plastiku ,maly bierze tam swoje klamoty i wkłada na auto i znowu. Chyba że się mu nie chce to kredki i maluje po kartonach.

Chciałabym mieć swój ogródek; ) ale póki co pozostaje nam.plac zabaw, gdybym miala ogródek bawilabym się jeśli by mnie o to poprosila a ja np bym ogarnęła ogród czy wypila kawe :p

hm.. jak siedzielismy w domu to z synem bawiłam się ciagle. W pierwsze swoje lato był malutki więc praktycznie raczkował sobie gdzie chciał, duzo spacerowalismy w wozku. Nastepne lato to tak zalezy, troche w piasku z nim, większosc spacerów. Na trzecie lato robił co chciał, jedynie na chustawkach pilnowałam. W domu spedzałam z nim na zabawie okres do 2ch lat jak tylko miał na nia ochotę, potem stopniowo zachęcałam do samodzielnej zabawy. Uwage sam sobie zaczał poświęcac  na dłużej tak ok 3 lat..