czasami jak Hanka była mniejsza to się zdarzało, obkładałam ją książeczkami i zabawkami i buczała, potem zainteresowała sie czymś i działało.

robiłam tak jak juz nerwowo nie wytrzymywałam, jak miał masakryczny dzień

Jasne że zostawiałam, nadal czasem tak robię z Zuzą (ma już 19 msc) że jak nie chce iść na drzemkę i ciągle mi marudzi pod nogami, to zastawiam jej wyjście z łóżka, daję zabawki i zajmuję się czymś innym, obiadem dla niej albo karmieniem młodszej... Inaczej się czasem nie da

Do łóżeczka nigdy nie odkładałam, bo nie chciałam, żeby kojarzył to miejsce z "karą" czy musem przebywania tam. Obawiałam się po prostu, że może później problem ze spaniem w łóżeczku, a i tak z Jego spaniem od początku były jakieś problemy i moc pobudek. Jdnak do Jego pokoju odkładałam Go nie raz, nie dwa. Po kilku odstawieniach Go na to samo miejsce, na ogół się uspokaja i zaczyna bawić sam, albo przychodzi już pokorniutki do mnie :)

Robie tak teraz, bo moja 4tygodniowa Corka placze prawie non stop. A ze mam 2.5latka, ktorego tez musze nakramic, ubrac itp, to inaczej sie nie da... Poza tym walcze z Corka, bo ma problem ze spaniem. Bujajac ja na rekach, zasypia, ledwo okdladam do lozeczka i ryk. Nie moge tak z nia na rekach siedziec, wiec na spanie klade do lozeczka, wracam uspokajam, wychodze i tak wokolko - nieraz i 1.5godz.... Dodam, ze widze, ze to zmeczenie nie nic innego, ale jak juz zasnie potrafi spac i 2godz.