Współczuję Ci. Ciężko jakkolwiek to skomentować i coś doradzić.. trzymaj się :* trZymam kciuki za was ( ciebie i dzieci) ułoży się . Jak nie z nim to bez niego !

Anito. Życzę Ci dużo siły by jednak.walczyc o siebie. Zastanawiam się. Teraz.mocno nad tym o czym piszesz. Czy to co o mówi to tylko zwykłe niezwykle obelgi jakie zazwyczaj podać skłonni padają z ust wielu facetów jako jedyna broń cy coś starszniejsEgo słowa których nie da się przebaczyć? Jak bardo można skrzywdzić słowami? Czy słowa padają jak zmije i ranią? ?? Czy też rękoczyny albo przymus fizyczny? Szantaż finansowy? Jeśli coś z tych ostatnich to absolutnie nie powinno tak zostać o trzeba podjąć decyzję. Jeśli nie jest sobą - to tkwi w jakimś nałogu? A może ma jakieś zaburzenia osobowości? Brzmi to bardzo groźnie. Poszukaj pomocy mimo wszytsko

Trzymaj sie poczekaj aż urodzisz , dojdziesz do siebie moze wtedy tez bedzie jakos inaczej , w ciazy rózne rzeczy sie mysli , hormony dokładaja swoje . Pogadaj moze jakos z rodzina moze miałby kto tobie pomóc , moze z nim sie da jakos dogadac normalnie ?

Bardzo Cię rozumiem. U mnie było źle... bardzo źle. Do tego stopnia, że nie dało się żyć. Tysiąc razy chciałam odejść ale jak? Gdzie? Ale nagle, z dnia na dzień wszystko się zmieniło, musiałam inaczej spojrzeć na wszystko, on musiał wydorośleć. Życzę aby i u Was tak było... jeśli chcesz pogadać, możesz mnie dodać i napisać, na pewno się zrozumiemy.

:( Podejmij mądre, dorzałe decyzje. Porozmawiaj z bliskimi, którym ufasz. Nie bój się. Zrób to dla dzieci, dla nich to, co najważniejsze i najlepsze, by były szczęśliwe.

Życzę Ci wytrwałości , trzeźwego myślenia i trochę egoizmu , egoizmu który pozwoli Ci się zbuntować i podjąć odpowiednią decyzję nie dla ciebie ale dla twoich dzieci ;)