Witaj w klubie, kochana, ja też miałam takie załamanie jak Ty w 39 tygodniu.

Teraz już tylko jestem zrezygnowana i fuczę na wszystkich, którzy się dopytują kiedy urodzę.

W ogóle, czuję się, jakbym od zawsze była w ciąży i na zawsze już miała w niej pozostać...

Pozdrawiam i życzę wszystkiego o czym marzysz :)

jak ja to rozumiem...nie mam wielkiego brzucha, generalnie wszystko robię sama szybko i sprawnie, ale...ale moje samopoczucie jest tak słabe, że masakra...kręgosłup i kolana wysiadają już od ciężaru...czasami dosłownie wyję z bólu, nie jestem w stanie lezeć, bo się duszę, mam mega wysoko brzuch i poważnie ledwo oddycham. Jak na złość wczoraj pojawiły mi się rozstępy, a raczej powiększyły takie mikro 3 kropeczki które miałam od jakiegoś czasu...teraz są już duże i pewnie będąjeszcze większe ;/ Uda mam tak tłuste że jak na nie patrzę to robi mi się niedobrze. Łuh no to sobie ponarzekałam od rana...mam nadzieję, że dzisiejszy dzień będzie choć ciut lepszy niż wczorajszy.

ja nie narzekam, na bycie w ciąży, mówię sobie,że tak ma być i koniec jestem w stanie przetrwać wszystko, bo wiem, że wiele jest tu kobiet, które chciały by mieć dziecko i przeleżeć całe 9miechów, byle by urodzić... trzeba cenić to co się ma!

jeszcze chwila i bedziesz miala malenstwo przy sobie, juz jestes na koncu  ;) głowa do góry ;) 

magdalenab - ależ ja cenię to co mam! kompletnie mnie nie zrozumiałaś jeśli twierdzisz że nie doceniam tego małego cudu w moim brzuchu. mnie po prostu chodzi o sam dyskomfort 9 miesiąca, o to że muszę być zależna od rodziny bo sama w niczym sobie nie radzę. kocham to dziecko i przetrwam do końca bo wiem, że muszę. ale musiałam też wylać swoje żale dotyczące tego, że  ciąża to piękny stan w życiu kobiety, ale 9 miesiąc jest jednak najgorszy w przetrwaniu.