Ja jakoś nigdy nie miałam przyjaciół.Nie wiem co ze mna nie tak,ale jak już kogoś bardzo polubiłam,obdarzyłam zaufaniem to ten częstował mnie kopniakiem w dupę.Jak komuś pomoge,nie usłyszę dziekuje,tylko znowu kopniak w dupę.Naprawde nie wiem co za fatum nade mna wisi.No,ale tak bylo od zawsze i można się do tego przyzwyczaić.W koncu jak zdalam sobie sprawe z tego ze powinnam zyc dla siebie i rodziny a całą reszte ludzi miec gdzieś zaczęłam lepiej spać.

Ale mój mąż to inna sprawa.On przyjaciół miał.Niestety muszę użyć czasu przeszłego.

Tacy przyjaciele z czasow szkolnych.Na dobre i na zle.Z którymi regularnie sie spotykal,z ktorymi mozna bylo o wszystkim porozmawiac,zawsze gotowi ci pomoc,pocieszyc cie jak jest zle.Po prostu zloto.

Teraz to sie zmienilo i obawiam sie ze to przeze mnie.Ostatnie nasze wspolne spotkanie bylo jakos w grudniu zeszlego roku.Obchodzilismy razem Mikołaja.Kążdy mial przyniesc jakies przekaski i siedzieleismy milo biesiadujac do póżna.W styczniu urodzil sie Olaf to Ci przyjaciele(3 parki) wpadli z wizyta zobaczyc malego.Ok,fajnie.Ale od tego czasu nic.Zero kontaktu.Jedni z nich wyprawiali w marcu roczek ich córki.Pozostali byli,my nie zostalismy zaproszeni.Pozniej byl roczek corki innej pary.Znow wszysce sie fajnie bawili,nas nie zapraszajac,ok.Ja to przebolalam bo i tak w tym czasie bylam na wakacjach w Polsce.Mąż miał w kwietniu urodziny i zaprosił swoich 'przyjaciol'.na impreze.Nikt nie znalazl czasu by przyjsc.Jak mi wtedy cholernie przykro bylo...

Dzisiaj rano mąż wchodzi na Facebook'a a tam na dzień dobry zdjecia z wczorajszej imprezy gdzie cala szóstka siedzi uśmiechnieta żłopiąc wino i opisy o jak fajnie bylo,musimy sie czesciej tak spotykac itp.Kiedys ten team liczyl 8 osób,ale widzę ze nas już z niego wykreślili.Mąż jak to zobaczyl to mu sie tak cholernie przykro zrobilo,az mial łzy w oczach.Ty jesteś dla nich zawsze jak Cie potrzebuja a jak nie to wcale o Tobie nie pomysla.

Mąż powiedzial ze koniec z nimi.Przestaje jakikolwiek kontakt utrzymywać i przyjaciółmi nie może ich nazwac.No ja na jego miejscu postanowilabym to samo.Nie wiem czemu zostalismy tak potraktowani.Podejrzewam,ze Polka nie pasuje do ich teamu,dlatego olewaja nas.Siedze w domu,zajmuje sie dziecmi,nie bywam w wielkim swiecie tak wiec jestem zbyt nudna dla nich.Takie jest moje odczucie.Kiedy mnie jeszcze nie znali to mowili mojemu ze jestem z nim z pewnoscia tylko dla kasy.Jednak kiedy ja ich poznalam i oni mnie troche lepiej poznali myslalam ze sie polubilismy.Dziewczyny probowaly wkrecic mnie w ich zajęcia.Jezdzilysmy razem na imprezy,kolacje itp.

W tym roku sie wszystko spierdzielilo.Przykro mi ze tak olali prawdziwego przyjaciela.