Bardzo tym bardziej ze w styczniu bylam w ciazy pozamacicznej. Operacja,stres usuniecie jajowodu. Teraz jestem w 31 tyg batdzo sie balam caly czas, dalej sie boje zeby wszystko bylo ok z malutka. Wiec stres jest caly czas ; ale bardzo chce zeby maly mial rodzenstwo ;)

bałam się zdecydowac na drugie dziecko z powodu nie samej ciąży tylko tego czy sobie poradzę po porodzie z dwójką bo przy pierwszym dziecku zmagalam się długo z depresją poporodowa. ale Teraz z drugim dzieckiem jest o niebo lepiej

Tak i to bardzo. Poczytaj sobie historie moich ciąż na blogu. Pierwsza ciąża 6tyg w szpitalu. Od 25tc leżenie plackiem i walka o każdy dzień. W końcu rodzi sie mój starszy syn w 34tc. Mimo dramatu kończy sie wszystko dobrze. Decyzje o drugim dziecku podejmowaliśmy ze świadomością, ze historia raczej sie powtórzy. No i sie powtórzyła, ba była nawet gorsza. Niewydolność szyjki plus łożysko przodujące. Dramat! 20tydzien i 30% szansy powodzenia ciąży. Leżałam plackiem od stycznia do czerwca. Kolejny raz udało sie. Co prawda wcześniak 34tc i prawie obydwoje z synem prawie sie przekręcilismy przy tym ale sie udało! I wiesz, jakbym miała sie cofnąć do momentu decyzji o drugim dziecku i ze świadomością tego co sie wydarzyło to i tak bym zaszła w ciąże. Bo ja bardzo chciałam mieć dwoje dzieci. A raczej powinnam powiedzieć: bardzo chciałam, zeby moje dziecko miało rodzeństwo. Na trzecie nie zdecyduje sie juz nigdy, choć serce mi płacze bo chciałam mieć córkę ale nie chcemy juz kusić losu. Dwa razy sie udało i na tym poprzestaniemy.

Predzej balam sie zajsc w pierwsza donoszona. Poprzednia poronilam. Bardzo sie balam ze bedzie powtorka

Pierwsza ciąża byla nie planowana a stachu nie było, teraz wiem jaka to sympatyczna sprawa... Nieprzespane noce, rozstanie z dzieckiem codziennie idąc do pracy, poznałam choroby na każdą literę alfabetu na jaka może chorować dziecko... I boje sie drugiego dziecka jak diabli... Ale tak kocham pierwsze Kubusia i życie, ze chce dać znów życie istocie, abym ją również mogła kochać i aby mój syn miał kogo kochać, kiedy nas zabraknie... Ale na dwójce koniec

Nie choć powinnam z moim nadcisnieniem. Pierwsza i drugą planowane. Druga do tego stopnia żeby był synek.

ta, też się boję. nie umiem się zdecydować, ja myślę, że to juz czas to pojawia się jakas wątpliwosc zeby jeszcze odczeac..