niestety początki były straszne, już po pierwszym karmieniu krew leciała w większej ilości jak siara, potem bolały i piekły na zmianę ogólnie początek był przesrany po tygodniu przeszłam na butle by cycory odpoczęły i się zagoiły, ściągałam pokarm laktatorem i dawałam młodemu, gdy się pogoiły z powrotem przystawiłam go do piersi

dziecko nie potrafi łapać poprawnie piersi i ssać dopiero się uczy dlatego boli z czasem się nauczy i będzie dobrze:)

początki ciężkie, jednak nie tak jak u Ciebie, Maltan na noc i rano było git! od 3 miesiąca to była tylko przyjemność :-)

Matko,początki były straszne..Chciałam zrezygnować już po tygodniu,nie dawałam sobie rady totalnie.Mały nie potrafił złapać brodawki,był głodny,płakał a ja starałam się mu pomóc jak tylko potrafię ale nie dało się,sama płakałam.Brodawki też mi pękały,leciała krew,ból niesamowity..Doskonale znam to uczucie kiedy przychodziła pora karmienia a ja aż dostawałam dreszczy na samą myśl..Trwało to wszystko jakoś tak właśnie 3 tygodnie z hakiem zanim już doszliśmy do wprawy calkowicie,laktacja się unormowała,piersi nie byly obolałe przez nadmiar pokarmu,brodawki wygojone a mały nauczył się pięknie chwytać pierś! i dopiero wtedy zaczęłam cieszyć się macierzyństwem pełną parą i jestem dumna z siebie,że dałam rade i nie poddałam się bez walki.Będzie coraz lepiej! nie poddawaj się,niestety ten koszmar trzeba przejść i tak ma większość kobiet na samym początku.Dla mnie karmienie to teraz przyjemność,żaden stres czy ból.Synek się najada,ladnie przybiera,pokarm jest,nie mamy zadnych problemów. :) ale ten czas horroru niestety nas nie ominął.

Bolało na początku, kiedy córcia chwytała za pierś i trochę krwi potem zobaczyłam na staniku. Potem nie było już problemu. Tylko wkurzało mnie, że przy karmieniu mleko leciało z obu piersi, staniki mokre, bluzki mokre...

oj skąd ja to znam. było ciężko. ale byłam tak zdeterminowana na karmienie piersią, że przetrwałam, a potem już luzik i jaka wygoda. żadnych butelek, mleka, wozić ze sobą nie trzeba ani świeżego rozrabiać. wyciągam cyca i już :) kolejne dziecko lub dzieci też będę karmić piersią.

moje początki były straszne, ale i tak bardzo chciałam karmić, wytrwałam w walce o karmienie, długi czas co karmienie chcuało mi się krzyczeć, bo mały źle łapał i non stop miałam popękane brodawki. ale teraz to najcudowniejszy moment dnia, szkoda, że już niedługo się skończy ;)
przejdź się do poradni laktacyjnej, mi bardzo pomogli

poczatki byly trudne, bolalo, brodawki byly poranione ale nie bylo krwi, maly umial ssac dobrze, tyle ze brodawki musialy sie przyzwyczaic, smarowalam medelą i po tygodniu juz bylo dobrze, tyle ze szczerze tego nienawidzilam, wszedzie to mleko, smierdzialo mi nim wszystko, lecialo mi pod cisnieniem, mlody po 45 min jadl i ciagle sie domagal, masakra. dopiero po 3-4 miesiacach stalo sie to dla mnie naturalne i karmie do dzis :)

A mi na początku było lepiej...jedyne co mi przeszkadzalo to zbyt duza ilosc mleka w piersiach bo byly strasznie ciezkie no i nie wygodnie z tym sie chodziło...potem juz nie bylo tak kolorowo bo przyszwedalo sie zapalenie, piersi bolaly jak nie wiem...tak jakby ktos mi sznurki z kregoslupa wyciagal przez piersi. Przy tym bolu poranione i popekane brodawki to pikus. Dostalam antybiotyki a potem pokarm mi sie spalil.:(