Wczoraj wróciliśmy z mężem wieczorem do domu. Przywitało nas zaśnieżone podwórko. Mój mąż zostawił samochód i chciał mi pomóc wejść po schodach (gdy są zaśnieżone bywają bardzo śliskie). Oczywiście nie potrzebowałam pomocy, bo mamy barierkę, jednakże ta jego troska bardzo mnie rozczuliła. Tymbardziej, że ostatnimi czasy miałam wrażenie, że On bardziej martwi się o dziecko niż o mnie. I w zasadzie jestem potrzebna tylko do tego, by mu urodzić dziecko...chyba się myliłam :)