Wstaje, sprzątam, gotuje, bawię się z dzieckiem, idziemy na spacer kąpanie i spać... Nie patrz na zegarek to będzie lecieć...

Haha też ciągle spoglądam na zegarek, aż Filip pójdzie spać. Mój mąż jest większość dnia w domu co prawda, ale takie noszenie i huśtanie dziecka jest męczące, najgorzej jak marudzi. Przy życiu trzymam mnie myśl, że codziennie jesteśmy bliżej momentu, aż Filip w końcu usiądzie na dupince i będzie się bawił. Zagramy w chińczyka, poukładamy klocki.

Ja sobie nie radze...I coraz czesciej glosno o tym mowie bo mam wszystkiego dosyc...pociesze Cie ze ja tez odliczam kiedy moj maly pojdzie spac... Nie moge doczekac sie wieczoru bo tylko wtedy mam chwilke dla siebie...Ta monotonia mnie zabija... Moj maz wlasnie zmienil prace i od dzis pracuje jeszcze wiecej.. Wraca po polnocy a wychodzi o 8 rano ma 12 dni wolnych w miesiacu z czego wiekszosc odsypia...praktycznie sama walcze z malym ze soba i swoja depresja...

Ja ledwo wstaję rano i odliczam czas do wieczora, aż Mała pójdzie spać. ;) Mojego nie ma już ponad miesiąc, a wróci na Święta, więc muszę zacisnąć zęby. Na brak zajęć raczej nie narzekam - córka zapewnia mi ich aż w nadmiarze. A wieczorem jakiś serial i spać. I tak mijają dni... Szaro i monotonnie. ;/

Życie. mojego nie ma całe wakacje, więc jezioro wycieczki na morze mamy raz w miesiącu. Ciesz się, że jest dziecko. zajmij się czymś może origami ;pp czas zacznie lecieć

Mój to pracuje od rana do nocy od marca ;/ a teraz to wgl jest najgorzej bo ludzie jak przyjechali z urlopów to przypomnieli sobie że muszą pomnik postawić bliskim :( mam to samo do 15 jeszcze jest ok bo coś tam się ruszę z domu posprzątam obiad zrobię ale później ? To ciągle na zegarek patrze nic mi się nie chce marze o sobocie no teraz o piątku wgl czuję się jakaś pusta w środku i wgl ;/

Moj maz wychodzi o 6.30 a wraca najwczesnhjej o 18 nieraz wracal nawet o 22,a ostatnio przy przeprowadzce jechal na nowe mieszjanie, dwa razy uciekl mu ostatni pociag i spakt tam i odrazu do roboty . Dni sa takie same, wstanie, sniadanie, ogarnianie domu, spacer, obiad,kolacja. Do tego pies ktorym tez trzeba sie zajac. Maly jest mega marudny, wiec ciagle cos mam do roboty, czas szybko leci, tylko te dni takie monotonne.

Mój mąż wyjeżdża w delegacje, teraz nie ma go już 3 tyg. Jest ciężko, tym bardziej, że od miesiaca ciagie się młodej infekcja, zastrzyki i z tego wszystkiego chyba ma nocne lęki więc nie śpię w dzień i w nocy, jestem wykończona ale nie cieszę się na to, że zbliża się noc bo wiem, że będzie noszenie i uspokajanie małej:/ Za dnia staram się zając ją na maksa i siebie od razu, tak, żeby czas leciał szybko. też już powoli trace siły także nie pomogę ale się wygadałam chociaz:)